„W Los Angeles kupiłem sobie koszulkę z twarzą Roberta De Niro. Jak znajomi mnie w niej widzą, wiedzą, że będzie się działo.”

„Wybieram się do Los Angeles tylko wtedy, gdy mi za to zapłacą.”

„Przy spotkaniu po dłuższej rozłące znajomi pytają, co z nami, przyjaciele, co w nas się działo.”

„W Los Angeles naprawdę trudno znaleźć żonę.”

„Nie czuje tego, brak mi w nim prawdziwości. W 1990 roku widziałem Public Enemy na koncercie w Los Angeles. To mogła być wielka chwila w moim życiu, ale nie była, bo muzyka nie powstawał na żywo. Tymczasem nic nie może się równać z widokiem udręki na twarzy faceta, który musi jednocześnie śpiewać i grać na gitarze.”

„Twarz Wierbowa jest czerwona niczym jego koszulka.”

„Niektóre aspekty życia w Los Angeles są dobre. Ale nie znoszę korków.”

„Reporter: Nowy Jork czy Los Angeles?
Frank: New Jersey!”

„Jestem w Los Angeles, więc oczywiście pierwszą rzeczą, na którą zwracam uwagę są sztuczne piersi.”

„Jest jednak pewna stara legenda. Raz na sto lat smog odpływa znad Los Angeles na całą noc i powietrze robi się czyste jak w przestrzeni międzygwiezdnej. W ten sposób bogowie mogą zobaczyć, czy Los Angeles jeszcze jest na swoim miejscu. Jeśli jest, to z powrotem zasnuwają niebo smogiem, żeby nie musieli patrzeć na miasto.”