„Należy sobie uprzytomnić, że większość artystów ambitnych i twórczych wierzy bezwzględnie w swą misję. Są przekonani, że stoją ponad społeczeństwem, że wiele im wolno, że także wiele im się należy.”

„Do nas należą tylko godziny. A godzina szczęścia znaczy wiele.”

„Artysta nie jest sługą ani kierownikiem, nie należy ani do narodu, ani do świata, nie służy żadnej idei ani żadnemu społeczeństwu.”

„Gdyby postarać się o ranking wśród artystów i ludzi związanych ze sztuką, okazałoby się, że w większości należą oni do środowiska gejowskiego.”

„Nie należę do osób, które trwają w ułudzie, że artysta żyje dla siebie. Artysta bezwzględnie tworzy dla innych i musi przeglądać się w oczach odbiorcy. Zależy mi na tym, żeby się skomunikować z drugim człowiekiem i prowadzić dialog. Natomiast w ogóle nie zależy mi na tym, żeby być w gazetach.”

„Nie zawsze należy się przedzierać aż do samego końca. Przecież można tak wiele napotkać po drodze.”

„Poecie wolno wiele, nawet bardzo się mylić, nie wolno jednak kłamać.”

„Ja zresztą uważam, że należy być wyrozumiałym wobec artystów. Artyści mają prawo, niekiedy nawet powinni wytarzać się w rozpuście politycznej, obywatelskiej, moralnej, po to żeby powiedzieć nam, jak było. Artysta ma prawo do tego, żeby się złajdaczyć, po to żeby uruchomić proces twórczy. Z tego złajdaczenia wyjdzie wielkie dzieło, no to można tylko temu przyklasnąć.”

„Jestem przekonany, że nie dożyję wiele ponad trzydziestkę. Niekiedy z przykrością myślę o śmierci. Ale równie często myślę, że warto nie starzeć się, nie mieć brzucha, psujących się zębów, Legii Honorowej… Tyle tylko, że przedtem należy żyć.”

„Pamiętajmy, że uzdrowienie jest czystą łaską. Ono nam się nie należy. Nasza wiara uczy nas, że wszystko jest darem najlepszego Ojca. Nie wolno przeto pielęgnować w sobie postawy roszczeniowej, wedle której to, czy tamto należy mi się należy. Wiele jest w naszej polskiej rzeczywistości postaw roszczeniowych wyznaczanych słowami: „daj” i „to mi się należy”. Jakże mało natomiast jest w nas wdzięczności za dary Nieba, za dar drugiego człowieka? Jakże mało w naszej codzienności postawy wzajemnej wdzięczności?”