„W niewidocznych końcówkach nie ma już miejsca na
Takie kawałki dni, gdzie byłoby mnie więcej niż pozostaje
Po mnie w tym zamrożonym pasemku, które
Spada na każdego jak iskra spod Wielkiego Wozu.
Żyjemy na haku. Śnimy sromotnie. Niezaczepieni.”

„To, co się dzieje między mną a innymi – widzę; to, co we mnie – pozostaje niewidoczne.”

„Śpieszy się światu i nie będziesz stawał w poprzek drogi, bo przejedzie cię wóz życia.”

„Nocna cisza: skrzypią koła Wielkiego Wozu.”

„Nie każdy, kto miewa sny, ma je gdzie śnić.”

„Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.”

„Śniło mi się tej nocy, że znowu byłam w Manderley.”

„Jeżeli jest tylko snem bez marzeń, toż przedziwnym zyskiem byłaby śmierć… Bo zdaje mi się, że gdyby ktoś miał wybrać w myśli taką noc, w której tak twardo zasnął, że nawet mu się nic nie śniło, i inne noce i dni swego życia miał z nią zestawić i zastanowiwszy się powiedzieć, ile też dni i nocy przeżył lepiej i przyjemniej od tamtej, to myślę, że (…) na palcach policzyć by je można (…), więc jeżeli śmierć jest czymś w tym rodzaju, to ja ją mam za czysty zysk!”

„(…) człowiek nie może pozostawać bez końca w stanie wielkiego przerażenia. Albo emocje rosną do tego stopnia, ze pod naciskiem coraz okropniejszych wypadków i skojarzeń ono ogarnia go tak bardzo, że ucieka bądź popada w szaleństwo. Lu też wewnętrzne poruszenie zacznie go stopniowo opuszczać, ustępując miejsca rosnącemu opanowaniu.”

„Uważam, że praca aktora serialowego jest niedoceniana. Bądźmy szczerzy: nie każdy potrafi grać w telewizji. Prawie każdy aktor potrafi zagrać trzy dni tu, miesiąc tam, nie każdy umie pracować nad postacią lata. Do tego trzeba talentu oraz wielkich pokładów duchowej i fizycznej odporności.”