„Wysoki Sądzie, nie mówię, że tego nie zrobiłam. Ale moja sztuka nie jest obsceniczna.”

„Ja po to przyszedłem, Wysoki Sądzie jako świadek, by bronić tych (…), którzy oddali życie przez tych sędziów morderców.”

„Moja sztuka jest bardzo prosta: mówię do widza swoim własnym językiem i mogę pragnąć tylko tego, bym został zrozumiany.”

„Wysoki sądzie, podczas całej rozprawy sąd ani razu nie spojrzał w oczy mnie lub mojemu prawnikowi. Oczywistym więc jest, że sąd nie jest tu po to, aby sprawiedliwości stało się zadość, dlatego bezcelowe byłoby proszenie o łagodniejszy wyrok. Nie interesuje mnie to, co zrobi sąd, ponieważ nie traktuje się nas tutaj z szacunkiem, nie przestrzega prawa i nie ma tu sprawiedliwości. Wysoki sąd wciąż nie jest w stanie spojrzeć mi w oczy, ponieważ mówię, że jest mi obojętne, jaki otrzymam wyrok, bo nie jestem w rękach sądu, tylko w rękach Boga.”

„Wysoki Sądzie! Należę do ludzi, których poczucie winy nie paraliżuje do tego stopnia, aby milcząco przyjąć każdy zarzut, aby milcząco przyjąć fałszywe oskarżenie.”

„Rób to dobrze albo nie rób tego wcale. Tak mówiła moja mama. Jeśli jest coś, co chcę zrobić, jestem jednym z tych ludzi, którzy nie będą usatysfakcjonowani dopóki tego nie zrobią. Jeśli próbuję zaśpiewać coś i nie mogę tego zrobić, robię to, aż mi się uda.”

„Patrzyłem na niego jak na samobójcę – nie dlatego, że podejrzewałem, iż coś sobie zrobi, tylko, że pakuje się w gigantyczne kłopoty. Narażał się potężnym ludziom ze świata polityki i biznesu, jednocześnie czekały go kłopoty prawne, ponieważ to, co mówił, było sprzeczne z jego wcześniejszymi zeznaniami w sądzie.”

„Tylko nasze pojęcie czasu pozwala nam mówić o sądzie ostatecznym. W gruncie rzeczy jest to sąd doraźny.”

„Mówią, że wędkarstwo to sztuka cierpliwości.”

„Musical to sztuka mówiona dla tych, co nie umieją śpiewać, a sztuka śpiewana dla tych, co nie umieją mówić.”