„Noc już zapadła głęboka, kiedy Martin Lobb z szeryfem zbliżali się do rancza Santa Clara. Po burzliwym dniu niebo było czyste, wysokie. Mleczna Droga połyskliwą pręgą przecinała nieboskłon, a nad wzgórzami stały gwiazdy w migotliwej rozsypce.”

„Noc z nieba już gwiazdy zmazała
i ranek się budzi ze snu.”

„Noc czarna, srebrna noc Świat nieskończony W czasie i przestrzeni. Pośrodku Droga Mleczna Któż po niej przechodzi? To przechodzi ludzkie pojęcie.”

„Niebo wysokie oszukać nie sztuka –
Niebo wysokie oszustwa nie chce widzieć.
Można oszukać ziemię głęboką –
głęboka ziemia śpi, niczego nie słyszy.
Jasnowidzów, wróżów i wróżki oszukasz –
ale nie siebie samego.”

„Bądź jak światło, które wędruje przez noc i po drodze zapala zagasłe gwiazdy.”

„Promienne jak uśmiech słońce
na błękitnym zwieńczeniu świata.
Ten grymas potrzyma nas w napięciu
od rana do wieczora.
W godzinie wzejścia wzbije się w niebo
paskudny księżyc,
bo zdeformowany częściowym zaćmieniem
i będzie olbrzymia droga z gwiazd:
mleczna jak tabliczka czekolady.”

„pod perłowym stepem nieba
kiedy noc majowa
ogrom cerkwi płynął w drzewach
gwiazdy stały w rowach
parowozy gdzieś za stacją
oddychały długo
powiew niósł to i akacją
pachniało nad rzeczką
nad ługą”

„A jeśli długo mnie nie będzie
Zaginie o mnie słuch
Znajdziesz mnie na jednej
Z mlecznych dróg…”

„Ale noc zawsze dzień przesila,
Nic nigdy ziemi nie przeraża,
Pole kłosami się pochyla,
Niebo gwiazdami się rozżarza.”

„Droga Mleczna: metryka galaktyki.”