„Powiedzenie, że to margines, uspokaja sumienia. Skoro zbrodnie popełniał margines, to wykluczymy go ze wspólnoty narodowej i wspólnota pozostanie czysta, w dobrym samopoczuciu. A tymczasem zbrodni dokonywali zupełnie zwyczajni ludzie.”

„I kres ma jeszcze margines.”

„To tylko my, chłopaki ze społecznych nizin.
Chłopaki z wyżyn, elita marginesu i margines elit.
Nosiciele dresów, życia somelierzy”

„(…) mam wrażenie, że początki amerykańskiego państwa to epizod do tej pory spychany na margines. Przez całe dziesięciolecia zbywano ten temat milczeniem. Zupełnie jak w rodzinie, która ukrywa jakąś wstydliwą tajemnicę z przeszłości. Są sprawy, o których nie mówimy, są ludzie, do których się nie odzywamy. Mam jednak wrażenie, że sytuacja się powoli uspokaja, normalizuje. O pewnych rzeczach wolno już opowiadać.”

„Bardzo mnie interesują ludzie, którzy są z marginesu, z pogranicza – wolę zresztą nazywać ich „pierwszymi aktorami miasta.””

„Dzisiejsza cywilizacja spycha na margines ludzi chorych i słabych, liczy się dla niej sukces i skuteczność.”

„Jeżeli słucha się kibolskich przyśpiewek, jeśli czyta się wpisy internetowe, to ten margines niestety niebezpiecznie się poszerza i któregoś dnia może się okazać, że to już nie jest specjalnie margines, tylko to jest coś nad czym będzie bardzo trudno zapanować.”

„Jeśli wśród opinii panujących w danej epoce wykluczymy opinie inteligentne, to pozostanie opinia publiczna.”

„Lubię mieć margines,
trochę miejsca na prywatną minę.”

„Jeśli spośród opinii panujących w danej epoce wykluczymy opinie inteligentne, to pozostanie „opinia publiczna.””