Źródło: Agnieszka Drzewiecka, Monodram to straszna samotność, „Gazeta Wyborcza – Zielona Góra” nr 73, 29 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114249.html
„Scena stanowiła dla niego całe życie. Uchodził za człowieka popieranego przez władzę, ale przecież nikt się tak z nią nie kłócił jak Dejmek. Jego sztuki zawsze były niepokorne, w kontrze wobec rządzących (…). (…) był człowiekiem wymagającym. Uważano go za dyktatora. Zgadza się, ale nikt tak jak Dejmek z szacunkiem nie odnosił się do nas. Aktor był dla niego najważniejszy. Na próbie czekał, aż wyjdzie się z własną propozycją co do roli czy zagrania konkretnej sceny. Jeśli aktor okazał się przekonywający, Dejmek akceptował jego pomysł. Nie dyrygował aktorami traktując ich jak pionki, którym pokazuje się, skąd wchodzą i co, jak mają mówić. (…) Mówił krótko: „dobrze” i to był wieki komplement.”
o Kazimierzu Dejmku.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 2 stycznia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wciazz.htm
Podobne cytaty

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22393
„Myśmy aktorzy na życia scenie
I wszyscy mamy rozdane role”
Źródło: Na życia scenie
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Bydgoszcz, 10 października 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zalezymin.htm

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 18 czerwca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/gzrs.htm

All the world’s a stage,
And all the men and women merely players:
They have their exits and their entrances
And one man in his time plays many parts. (ang.)
Jak wam się podoba?
Źródło: akt II, scena 7

„Rasowy aktor, który pożegna scenę, do końca życia gra już tylko człowieka.”

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 12 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/senp.htm

Źródło: gala.pl http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/stanislaw-i-kuba-mikulscy-co-ich-wzrusza.html