„Dyskusję o miejscu pochówku głowy państwa prowokuje dziś to samo środowisko, które sześć lat temu w najostrzejszych słowach oburzało się zadawaniem pytań, czy Czesław Miłosz powinien spocząć na krakowskiej Skałce.”

„Jednakże cywilizacja, która nie zadaje pytań, która wyrzuca poza swój obręb cały – wyrażający się właśnie pytaniami – świat niepokoju, krytycyzmu i poszukiwań, jest cywilizacją stojącą w miejscu, sparaliżowaną, nieruchomą.”

„Kiedy lecę z Nowego Jorku do Polski, zadaję sobie na przykład pytanie, czy efekt tej wizyty może usprawiedliwić zajmowanie miejsca w samolocie, który zużywa paliwo i niszczy środowisko.”

„Cierpienie zadaje pytania.”

„Są pytania, które pozostają bez odpowiedzi. Są pytania, których nie można zadawać. Są odpowiedzi, do których trudno znaleźć pytanie.”

„Nie ma mowy o spaniu – dorzucił ostro. – Zaraz po obiedzie mamy dyskusję.
– Przymusową?
– Nie – burknął – oczywiście, że nie. Dyskusja jest dobrowolna. Wszyscy w niej uczestniczą.”

„Zadawanie pytań jest pobożnością myślenia.”

„Nie zadawaj pytań, to nie usłyszysz kłamstw.”

„W obliczu cudu nie zadaje się pytań.”

„Gdy Peter budził się rano, nigdy nie otwierał oczu, dopóki nie odpowiedział sobie na dwa proste pytania. Zawsze zadawał je w tej samej kolejności. Pytanie pierwsze: kim jestem? (…) pytanie drugie: jaki dziś dzień tygodnia?”