„Aktorów się długo nie pamięta. Z bardzo nielicznymi wyjątkami. Pamięć po śmierci zamieniłbym na spowolnienie czasu.”

„Zresztą czymże jest pamięć, jeśli nie udawaniem, że pamięta się. A to przecież jedyny nasz świadek, że byliśmy. Zależymy od pamięci jak las od drzew, jak rzeka od brzegów. Powiem więcej, według mnie, stworzeni jesteśmy przez pamięć. Nie tylko my, świat w ogóle. Toteż tak długo powinniśmy żyć, na ile pamięć na pozwala. Nie dłużej.”

„Nic tak nie wbija się ludziom w pamięć jak śmierć.”

„Pamięć pamięta o pamięci
I pewnie nigdy nie przestanie”

„Pamięć przebiera i przesiewa zgodnie z wymaganiami, jakie stawia jej ten, kto pamięta.”

„Komórki naszego ciała (z nielicznymi wyjątkami, do których należą też komórki mózgowe) stale się odnawiają. Zdawałoby się, że gdyby ten proces nie został przerwany jakimś nieszczęśliwym wypadkiem czy chorobą, to powinien trwać nieskończenie długo, a tymczasem na skutek jakiegoś nieuchwytnego wpływu jest on niedoskonały.”

„Z wyjątkiem spraw życia i śmierci nic nie jest tak ważne, jak się początkowo wydaje.”

„Pamiętaj – że dana ci pamięć:
Nie kłam sobie – a nikt ci nie skłamie.”

„Pamięć jest głupstwem jak każda idea. Człowieka można tylko pamiętać poprzez innych ludzi.”

„Z żoną spotkałem się w pracy po raz pierwszy w teatrze, wiele lat temu. Pamiętam, że na początku to była ostra walka o terytorium, wojny gwiezdne spod znaku Marsa i Wenus, które z czasem zamieniły się we wspaniałą wzajemnie inspirującą koegzystencję.”