„Za czym kolejka ta stoi?”

„Kolejka: Najpierw boski czar kielicha, potem trosk i skarg do licha.”

„Jeszcze wcześniej zły moment mnie dopadł.
Tbilisi, pierwszy czerwca, zabawa
Kolejka linowa w Dzień Dziecka się urwała.
Byłem na dole. Na szczęście nie na górze.”

„Kraj, gdzie (…) w sklepach nie ma ryb, żeby odwrócić uwagę od braku mięsa.
Kraj, gdzie liczba mnoga od wyrazu „człowiek” to „kolejka” i gdzie nie można sięgnąć dna tylko dlatego, że już dawno ktoś je ukradł i sprzedał na części.”

„Rosyjscy generałowie pytali mnie, kiedy rozpadał się Związek Radziecki: my rozwiązujemy Układ Warszawski, więc dlaczego chcecie utrzymać NATO? A ja im na to: niełatwo to zrobić, kiedy ustawia się kolejka krajów, które chcą do sojuszu przystąpić.”

„Wracam śladami samochodów
i nocuję w mieście. Psy są tutaj ciche
i bardziej uważne. Żadne z tych miejsc
już mnie nie pamięta, ja pamiętam wszystkie.
Nośne światła, notes sklepikarza,
krechy długie jak kolejka na sybir,
przedszkola muzyczne.”

„Bogaty Berlin Zachodni też ma swoje brzydkie zakątki. Na Tempelhofer Ufer jest szaro i ciężko. Pośrodku ulicy kanał, nad nim wysoko wielki żelazny most, jeździ po nim kolejka, jest żółta, całkiem inna niż ta w Gdańsku. Brzydki, inny, zamożniejszy świat.”

„Wiesz, co bym zrobił, gdybym odzyskał władzę? Powiedziałbym, proszę bardzo, będziemy mieli na lotniskach dwie oddzielne kolejki. Po lewej kolejka dla tych, którzy chcą lecieć bez sprawdzania przeszłości pasażerów, typowania podejrzanych, sprawdzania danych biometrycznych, bez tego wszystkiego, co tak narusza bezcenne prawa obywatelskie. Oczywiście również bez korzystania z informacji uzyskanych za pomocą tortur. Po prawej byłaby natomiast kolejka dla tych, którzy wolą lecieć, wiedząc, że zrobiliśmy wszystko, co możliwe, żeby zapewnić im bezpieczeństwo. Ludzie mogliby wtedy sami decydować, który lot wybrać. Czy tak nie byłoby wspaniale? Moglibyśmy patrzeć, którą kolejkę wybiorą ci wszyscy Rycartowie tego świata, gdy będą chcieli posłać dzieci na wakacje. Skończą się żarty, będą musieli wybrać.”

„Była to zbrodnia, która działa do dnia dzisiejszego. Nastąpiło przesądzenie losu Tatr i pogrom ochroniarzy. I nie jest to coś co się kiedyś wydarzyło. To jest proces, który się pogłębia. Góry przestają być cząstką dzikiej przyrody. Poza tym kolejka zmieniła całkowicie wewnętrzny stosunek człowieka do Tatr. Człowiek jadący kolejką dostaje się do serca Tatr, a tam zastaje przerąbany pas urządzeń i szlaków komunikacyjno-narciarskich i tłumy ludzi większe czasami niż na ulicach Zakopanego. Tłumy, które znalazły się w sercu Tatr i w stosunku do dzikiej przyrody zachowują się jak ludzie zdehomonizowani.”

„Nasze życie rośnie jak trwoga i lęk,
nasze życie rośnie jak kolejka po chleb;

nasze życie rośnie jak trawa, jak kurz i jak mech
jak pajęcza sieć, szron i kolonia pleśni,
nasze życie rośnie nieubłaganie jak kaszel i śmiech;
niezależnie od wojen, rozejmów, rokowań,
odprężenia, zmian klimatu, ONZ,
tajnego wyzysku i jawnej tyranii,
pychy czarnych limuzyn i bezdusznych sędziów,
sług bezeceństwa, poddanych nicości,
trujących gazet i przeszczepów serca,
tajnych układów i jawnego kłamstwa,
drwiny z naszych świętości,
zatrucia atmosfery i trzęsienia ziemi”