„Człowiek, który zapragnął używania życia, wstąpił na drogę rozpaczy…”

„Mądry człowiek nie rzuci racji na pastwę miłosierdzia losu ani nie zapragnie, by zatriumfowała dzięki potędze większości.”

„Optimusa założyłem w akcie rozpaczy. Wyrzucono mnie z pracy, bo w socjalistycznym przedsiębiorstwie próbowałem wprowadzać rynkowe metody. Ale to, co powstało z tej rozpaczy, jest najwspanialszą przygodą w życiu.”

„Im dłużej człowiek żyje, tym bardziej zaczyna się zastanawiać nad drogą, którą przeszedł.”

„Człowiek zabija siebie z zemsty, z gniewu, z nienawiści, ze wszystkiego, co pakujemy do worku rozpaczy, nie z miłości.”

„Ojcze święty, pozwól, abym dla uczczenia Twego jubileuszu mogła wstąpić do Karmelu w piętnastym roku życia.”

„Moje kobiety wpoiły mi absolutne przekonanie, że mogę wszystko. Jeśli czegoś zapragnę i odpowiednio zaplanuje, na pewno się uda. Jest we mnie niezachwiane poczucie, że cokolwiek się wydarzy w moim życiu, gdziekolwiek wyląduje, wszędzie znajdę pomysł na spełnienie. Znajdę swoja drogę i będę po niej pewnie szła.”

„Dwie drogi zbiegły się w połowie mego życia,
Rzekł pewien mądry człowiek.
Wybrałem drogę mniej uczęszczaną
I widzę różnicę co noc i co dzień.”

„W drugiej połowie lat 70. ta partia stanowiła swoisty system polityczny, w którym ścierały się różne poglądy. Wydawało się, że dobrą drogą do demokratyzowania tamtego systemu było wstąpienie do niego.”

„Dwadzieścia lat używania życia może doprowadzić kobietę do ruiny, a dwadzieścia lat małżeństwa potrafi uczynić z niej gmach rządowy.”