„(…) państwo wyznaniowe może powstać tylko na fundamencie głupoty i ciemnoty jego obywateli.”

— Andrzej Szczypiorski

Źródło: „Wprost”, wydania 36–43, Agencja Wydawniczo-Reklamowa „Wprost”, 1997, s. 100.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

głupota , fundament , państwo , powstać , obywatel

Andrzej Szczypiorski 17

pisarz polski 1928–2000

Podobne cytaty

„Żyjemy w państwie wyznaniowym.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

„Państwo staje się wyznaniowe na naszych oczach.”

Kazimierz Kutz (1929–2018) polski reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny; działacz polityczny i senator RP

Źródło: Polska, czyli Iran, „Fakty i Mity” nr 5 (309)

„Państwa muszą być świeckie, bo te wyznaniowe źle kończą.”

Franciszek (papież) (1936) papież

Uno Stato deve essere laico. Gli Stati confessionali finiscono male. (wł.)
Źródło: Papa Francesco intervistato dalla „Croix” : Quale cristianesimo per l’Europa, „La Croix” http://www.la-croix.com/Religion/Pape/Papa-Francesco-intervistato-dalla-Croix-Quale-cristianesimo-per-l-Europa-2016-05-19-1200761293, 19 maja 2016.

„Państwo świeckie jest przeciwieństwem państwa wyznaniowego i zwykle konsekwencją rozdziału kościoła i państwa. Jego cechami są: awyznaniowość, czyli niezależność organizacyjna i funkcjonalna organów i instytucji państwowych od kościelnych, niekompetencja państwa do regulowania spraw natury religijnej, neutralność państwa i jego funkcjonariuszy, czyli obowiązek powstrzymywania się od zajmowania stanowiska w sprawach religijnych i światopoglądowych. Państwo świeckie nie żąda od obywateli ujawniania ich poglądów w sprawach religijnych, nie różnicuje praw obywateli według kryteriów religijnych, nie finansuje działalności religijnej związków wyznaniowych, jego działalność nie łączy się z obrzędami religijnymi. Świeckość państwa rozciąga się na szkoły publiczne, w których dopuszcza się prowadzenie nauki religii, jako przedmiotu dobrowolnego.”

Michał Pietrzak (1929) polski historyk prawa

Źródło: Michał Pietrzak, Państwo świeckie, [w:] Wielka encyklopedia prawa, red. Eugeniusz Smoktunowicz, Białystok–Warszawa 2000, s. 616.

„Najbardziej wymiernym zjawiskiem społecznym występującym w państwie wyznaniowym jest materialne uprzywilejowanie kleru w porównaniu z innymi grupami społecznymi oraz instytucji wyznaniowej w porównaniu z innymi instytucjami działającymi w państwie. Indywidualne obciążenia finansowe (podatkowe i inne) kleru wobec państwa są znikome, a liczne rodzaje działalności instytucji wyznaniowej służące jej przetrwaniu i umocnieniu, w tym autoreklama oraz szkolenie kadr i rozbudowa infrastruktury, są finansowane lub współfinansowane przez państwo. Odbywa się to zarówno w formie stałych i okazjonalnych nakładów pieniężnych, jak i przez obdarowywanie tej instytucji częścią państwowego majątku trwałego, głównie ziemi i budynków. Powstające w ten sposób niedobory w źródłach utrzymania państwa wyrównywane są kosztem reszty jego obywateli.”

Barbara Stanosz (1935–2014) uczona polska, filozof, logik

Źródło: Państwo wyznaniowe, „Bez Dogmatu” http://www.iwkip.org/bezdogmatu/68/, nr 68, wiosna 2006

„Nasz system określa się potocznie mianem przyjaznego rozdziału państwa od związków wyznaniowych. Obowiązuje zasada równouprawnienia związków wyznaniowych, która wyklucza istnienie Kościoła państwowego. Mamy także zasadę bezstronności światopoglądowej władz publicznych oraz zasadę niezależności państwa i związków wyznaniowych. Z kolei zasada współdziałania państwa i związków wyznaniowych dla dobra człowieka i dobra wspólnego wyklucza antagonizm między tymi podmiotami. Zasady te tworzą w sumie system, który nie rozdziela w sposób klarowny świeckiej sfery państwa oraz sfery religijnej. Istniejące normy stanowią podstawę dla przenikania pierwiastka religijnego w sferę działania państwa.”

Paweł Borecki (1974)

Źródło: Kościół próbuje zawłaszczyć przestrzeń publiczną https://wiadomosci.onet.pl/kraj/kosciol-probuje-zawlaszczyc-przestrzen-publiczna/j162j63, onet.pl, 12 stycznia 2020.

„Skutki społeczne tej ["tronu i ołtarza”] symbiozy są zawsze podobne, choć, rzecz jasna, nieidentyczne: miewają swoisty koloryt lokalny, a przede wszystkim występują z rozmaitym nasileniem, co każe traktować pojęcie państwa wyznaniowego jako stopniowalne, pozwala zatem określać dane państwo jako mniej lub bardziej wyznaniowe i mówić o procesie nabierania przez nie (lub tracenia) wyznaniowego charakteru.”

Barbara Stanosz (1935–2014) uczona polska, filozof, logik

Źródło: Państwo wyznaniowe, „Bez Dogmatu” http://www.iwkip.org/bezdogmatu/68/, nr 68, wiosna 2006

„Państwo wyznaniowe tym różni się od państwa przechwyconego przez organizację gangsterską, że religijni dyktatorzy są zazwyczaj autentycznie przekonani o swojej niezmierzonej uczciwości i dobroci.”

Andrzej Koraszewski (1940)

Źródło: Chimera jako zwierzę pociągowe http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,4646/q,Chimera.jako.zwierze.pociagowe, Racjonalista.pl, 13 marca 2006.

„Państwo jest bogate bogactwem swych obywateli.”

Adam Smith (1723–1790) brytyjski myśliciel

Źródło: Piotr Grabowiec, Model społeczeństwa obywatelskiego w historiozofii Feliksa Konecznego, wyd. Uniwersytet Wrocławski, 2000, s. 189.

„Federacja państw narodowych? Potrzebujemy federacji obywateli!”

Guy Verhofstadt (1953)

Źródło: Tomasz Bielecki, Barroso: Europo, nie bój się federacji, „Gazeta Wyborcza”, 13 września 2012.

„(…) państwo wyznaniowe może powstać tylko na fundamencie głupoty i ciemnoty jego obywateli.”

Tematy

Andrzej Szczypiorski 17

Podobne cytaty

Pokrewne tematy