„Samotność jest przedsionkiem śmierci.”

„Śmierć to samotność i wolność ostatnia.”

„Myślę, że samotność jest gorsza niż śmierć, bo śmierć jest aktem, na który nie mamy wpływu, choć bardzo boli, jest poza nami, a samotność jest rozdrapywaniem. Człowiek zastanawia się wtedy, kim jest. Kim jest dla kogoś i kim jest dla siebie, dlaczego inni go nie akceptują?”

„Potem”: eufemizm na stratę i samotność, na praktyczne i emocjonalne porządki po rytuałach śmierci.”

„Do jakich wzniosłych decyzji, poświęceń, do jakiego rozporządzania własną śmiercią – skłonny jest człowiek skazany na samotność więzienia!”

„Boże, napełnij moją samotność Twoją samotnością. Przyjmij moją samotność w Twoją samotność. Nakryj moją samotność Twoją samotnością.”

„Każdy z nas, ludzi którzy poszukują nowej etyki – wypełniony jest Dostojewskim. Ponieważ tak jak on stajemy w obliczu ostatecznych problemów ludzkiego losu: samotności i śmierci.”

„Jak każdy człowiek, którego większość życia upłynęła w samotności, nosił w sobie wiele skrywanych lęków. Myśl o śmierci zawsze budziła w nim szczególne przerażenie.”

„Masz tyle za sobą, przed sobą
odwróconą postać,
która się krząta wokół sensu,
śmierci dopisuje dialogi,
samotności dorabia gesty.
Na miejscu czy na wynos?”

„Samotność gorsza jest niż grzech,
Od grzechu gorsza jest samotność.”