„Na pytanie „Czym jest rzeczywistość?” nie ma w istocie odpowiedzi. W którymś momencie wszyscy musimy przyjąć za pewnik to, co słyszymy i widzimy, i żyć opierając się na grupie niesprawdzonych i niesprawdzalnych założeń.”

„Miłość ze swej istoty jest niesprawdzalna – potrzebuje więc przysiąg i dowodów.”

„Stare pytanie społeczeństwa przemysłowego – w istocie kamień węgielny klasycznej ekonomii politycznej – „czym jest wartość?” nie znajduje definitywnej odpowiedzi w globalnym społeczeństwie sieci. Wartością jest wszystko to, co jest przetwarzane w każdej z dominujących sieci w każdym momencie i w każdym skrawku przestrzeni zgodnie z hierarchią zaprogramowaną w sieci przez oddziałujących na sieć aktorów.”

„Oczywiście dworujemy sobie troszkę z mężczyzn, ale przecież na to zasługują. Każda z nas w którymś momencie życia trafia na problemy z facetem – to normalne.”

„Warunkowanie przeszkadza w widzeniu rzeczywistości. – Nie widzimy JEJ w jej istocie z powodu oszukańczej i wypaczonej indoktrynacji.”

„W momencie, kiedy człowiek zaczyna pracę w teatrze, to nie do końca zastanawia się nad tym, czym teatr jest w swojej istocie.”

„Jeśli zadamy pytanie, na czym opiera się ich roszczenie [pewników religijnych], by dawać im wiarę, otrzymamy trzy odpowiedzi, które korespondują ze sobą osobliwie niedobrze. A więc, zasługują one na wiarę, ponieważ po pierwsze wierzyli w nie już nasi praojcowie; po drugie, ponieważ jesteśmy w posiadaniu dowodów na to, że zostały nam one przekazane w praczasach, i – po trzecie – ponieważ w ogóle nie wolno pytać o ich wiarygodność.”

„W umyśle nowoczesnego człowieka zrodziło się nowe pytanie, pytanie, czy warto żyć… Nie można dać na nie rozumnej odpowiedzi, bo pytanie jest nierozumne.”

„Są pytania, które pozostają bez odpowiedzi. Są pytania, których nie można zadawać. Są odpowiedzi, do których trudno znaleźć pytanie.”

„To właśnie w nich [dziennikarzach] lubię! Wszyscy zadają dokładnie te same pytania, a ja zawsze udzielam dokładnie tych samych odpowiedzi! Nie muszę się zastanawiać, po prostu stoję i jak mantrę powtarzam tę samą śpiewkę.”