„Uśmiech rozkoszy spływa z warg purpury,
Gdy ktoś miłości szepce pieśń radosną
I patrzy w oczu cudowne lazury.
Hej, wiosno, wiosno!”

„Jest we mnie Ktoś, kto patrzy poza moimi oczyma.”

„Hej moja śrybelna droga
Pisanie orawskich miłości
Jest uśmiechem Pana Boga.”

„Ciemność nie sprzyja rozkoszy – oczy są przewodnikami miłości.”

„z warg spływa
kropla krwi
i gdzie Twój język
który by koił ból
wynikły z przegryzionego
słowa kocham”

„I niosłam w sobie pieśń, wielką pieśń miłości mojej… Cała moja dusza śpiewała ciebie…”

„Hej, Drelich! – zawołał ktoś. – Żonaty jesteś, daj dziewczynie spokój.
Kobieta odwróciła się i chciała żartem posłać mu buziaka. Wtedy jeden z robaków spełzł z jej dłoni wprost między rozchylone wargi.”

„Ta łza, co z oczu twoich spływa,
Jak ogień pali moją duszę…”

„Kiedy człowiek umiera,
zmieniają się jego portrety.
Inaczej patrzą oczy, a wargi
uśmiechają się innym uśmiechem.
Spostrzegłam to, powróciwszy
z pogrzebu pewnego poety.
I odtąd sprawdzałam często,
i potwierdził się mój domysł.”

„Podoba mi się człowiek, którego oczy mówią więcej niż wargi.”