„Być popularnym w Polsce to obciach.”

— Wojciech Waglewski

Źródło: Waglewski: Już nie piszę na ponuro, wyborcza.pl, 30 czerwca 2007 http://wyborcza.pl/1,89397,4278224.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

obciach

Wojciech Waglewski 25

gitarzysta i wokalista polski (Voo Voo) 1953

Podobne cytaty

„Chcę, żeby to moja muzyka mówiła za mnie. Nie lubię o sobie opowiadać. Samouwielbienie to wielki obciach.”

Pharrell Williams (1973) amerykański muzyk i producent

„Nazywam się Kuba Wojewódzki, prowadzę program Kuba Wojewódzki, potem wysiadam na stacji „obciach” i jestem osobą prywatną.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: MW Media

„Moje zainteresowania w dzieciństwie to zdecydowanie były westerny i Indianie, tak jak większości chłopaków z mojego pokolenia. Dla moich synów westerny to obciach.”

Wojciech Waglewski (1953) gitarzysta i wokalista polski (Voo Voo)

Źródło: Wagiel. Jeszcze wszystko będzie możliwe, Wojciech Waglewski w rozmowie z Wojciechem Bonowiczem, Kraków 2017, s. 42.

„Popadłam w życiu w rozwodową recydywę. Wie pani, jak się czuje kobieta, która po raz trzeci się rozwodzi? Jeśli jest człowiekiem myślącym, oprócz ulgi czuje się też obciach. Przyznam, że jednak cenię siebie za to, że potrafię w pewnym momencie spakować walizki.”

Paulina Młynarska-Moritz (1970) polska aktorka i prezenterka telewizyjna

Źródło: Już nie wyjdę za mąż, „Gala” nr 6/2006, 6–12 lutego 2006 http://uroda.onet.pl/plotki/wywiady/paulina-mlynarska,2,4973517,artykul.html

„Cudzołożnicy zdejmują obrączkę – którą przyjmowali jako symbol wierności! Zdejmują, bo co? Wcale nie chodzi o ukrycie swego małżeństwa, raczej o to, że ta obrączka jakoś doskwiera, przypomina… Wychodzi więc na to, że obciachem jest cudzołóstwo, a nie wierność.”

Wojciech Cejrowski (1964) polski dziennikarz i podróżnik

Źródło: „Zalew Kultury” nr 14

„Jak zdawałam do PWST, marzeniem większości studentów było grać w dobrym teatrze. Dziś kandydaci na aktorów marzą o graniu w serialu, co było obciachem, jak kończyłam studia. Coraz mniej aktorów, którzy pracują tylko w teatrze. I garstka tych, którzy grają tylko w filmach. Takie były też moje marzenia – grać w teatrze i robić ambitne kino. Później jednak, kiedy okazuje się, że tych propozycji nie jest zbyt dużo i na dużą rolę w dobrym filmie można czekać lata, perspektywa się zmienia. Jak nie ma się propozycji filmowych gra się w serialach, które czasem również dają satysfakcję. Wszystko zależy od projektu.”

Magdalena Popławska (1980) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Magdalena Popławska: Nikt nie zwraca na mnie uwagi, 6 listopada 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=82395

„Chodziłem na lekcje angielskiego z Bożeną Walter. Miałem pseudonim Rambo. Bożena miała pseudonim Sara. Kiedyś się jej zwierzyłem, że chciałbym pracować w telewizji. Powiedziała: „Wymyśl coś!”. Uważam, że to jest najważniejsze – jeżeli ktoś chce pracować w mediach, musi coś wymyślić. Trzeba mieć coś do zaproponowania. Nawet jeżeli projekt nie wychodzi, trzeba mieć w zanadrzu następny. I tak do skutku. Zaproponowałem wtedy telewizyjne quizy. Pisałem ich mnóstwo i przez przypadek zacząłem prowadzić program. To były czasy kiedy dla aktora obciachem był udział w reklamie, a co dopiero prowadzenie programu dla młodzieży… Ale tak się zaczęło i zostałem już przed kamerą do dziś.”

Krzysztof Ibisz (1965) polski prezenter telewizyjny

Źródło: Moja mama wie najlepiej! – wywiad z Krzysztofem Ibiszem, 30 marca 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5177/Moja-mama-wie-najlepiej-wywiad-z-Krzysztofem-Ibiszem.html

„Wciągnęła mnie działalność polityczna i telewizja. Byłem posłem na Sejm I kadencji, współtworzyłem ustawę o radiofonii i TV, która regulowała rynek mediów. Potem pojechałem do Kanady studiować reżyserię filmową. Kiedy wróciłem, zacząłem przygotowywać felietony dla „5,10,15”, wymyślać quizy do programów dla młodzieży. Wtedy autorka zapytała, kto je poprowadzi. Pytałem kolegów w Studio, ale nikt nie chciał się w nie bawić. Wtedy telewizyjne występy były obciachem. Aktorzy myśleli, że jak poprowadzą program dla młodzieży, przestaną dostawać poważne role. Wreszcie sam stanąłem przed kamerą i tak się zaczęło. Potem szybko wpadłem w wir telewizji, pojawiły się kolejne projekty. I już nie wróciłem na deski. Chociaż słabość do magii teatru została z lat łódzkiej Filmówki.”

Krzysztof Ibisz (1965) polski prezenter telewizyjny

o przerwie w byciu aktorem teatralnym
Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 18 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24114

Pokrewne tematy

Obciach