„Bóg dał człowiekowi rozum, za to diabeł – myśli!”

„Dał się Bóg napić, a diabeł nie dał się wyspać.”

„Bóg dał nam rozum właśnie po to, byśmy nie wiedząc czy wątpiąc – pytali.”

„Nie dlatego wyrzuca się dziesięć przykazań na złom, iż jest to rozsądne, ale dlatego, że rozum sam z siebie nie daje człowiekowi siły do ich zachowania. Z tego powodu rozum potrzebuje Boga, a Bóg rozumu.”

„Bóg dał człowiekowi wolną wolę, więc nie może nikogo zmuszać do miłości, Jego trzeba wybrać. To jest paradoks: Wszechmogący, który wszystkiego nie może. Przychodzi i prosi o miłość.”

„Czy życie społeczne jest przyrodzonym prawem?
„Tak. Bóg stworzył człowieka do życia społecznego. Nie na darmo dał człowiekowi mowę i inne zdolności potrzebne do tego życia.””

„Miłość pokazuje człowiekowi cel jego życia. Rozum pokazuje środki, jak go zrealizować.”

„(…) życie ludzkie wymaga przede wszystkim umiejętności rachunku i liczby; utrzymujemy się przy życiu dzięki liczbie i umiejętności rachunku; one to bowiem ratują śmiertelnych (od zagłady). (…) to rozum zawsze steruje ludźmi i ratuje ich (od zagłady). Człowiekowi dana jest umiejętność rachunku, a jest to rozum boski; bowiem rozum ludzki zrodził się z rozumu boskiego i on to daje każdemu człowiekowi środki do życia i odżywiania się. We wszystkich umiejętnościach zaś ujawnia się rozum boski, ucząc ludzi wszystkiego, co czynić trzeba dla wygody oraz pożytku. Bowiem nie człowiek wynalazł umiejętności, lecz bóg.”

„Wiem, że istnieje Bóg, bo w Rwandzie podał mi dłoń diabeł. Widziałem to, wąchałem to i dotykałem to. Diabeł zaistniał i dlatego wiem, że istnieje Bóg.”

„Jak tu wierzyć diabłom, czy też bogom, że w ogóle cokolwiek mogą?”