„A teraz, no gdybyśmy mieli tu szampana to powinien strzelić bo oto mamy swój dzień! Te flagi są potwierdzeniem nawet w Japonii. Po Okurajammie Wojtka Fortuny start… i skok po medal Adama Małysza na Miyanomori. Pięknie! Pięknie! I znowu najdalej ha, ha!!!”

—  Włodzimierz Szaranowicz

o mistrzowskim skoku Małysza.
Skoki narciarskie, Miyanomori 2007

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
fortuna , dzień , piękny , skok , potwierdzenie , mienie , start , szampan , medal
Włodzimierz Szaranowicz Fotografia
Włodzimierz Szaranowicz 432
polski dziennikarz sportowy 1949

Podobne cytaty

Paweł Hulka-Laskowski Fotografia

„A wiele lat pan pracuje? – pyta się pan Krauze.
– A dwadzieścia cztery – mówię mu na to.
– Ha – ha, to pana w kołysce do fabryki nosili!
– Nie żadne ha – ha, proszę pana, tylko sama prawda. Półszosta roku miałem jak zacząłem szpulki snowaczom podawać.”

Paweł Hulka-Laskowski książka Mój Żyrardów

o swoim ojcu, który opowiada jak starał się o mieszkanie fabryczne
Mój Żyrardów

Avril Lavigne Fotografia

„Moi przyjaciele ciągle nie wiedzą, czy chcą być lekarzami, czy nauczycielami. Kiedy z nimi rozmawiam, mówią mi, że mają egzaminy następnego dnia, a ja na to: „Ha, ha, ha, macie test”, na co oni: „Avril, zamknij się!””

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka
Włodzimierz Szaranowicz Fotografia

„Sto trzydzieści dwa, trzy metry, może dalej i wtedy będzie złoto. Po złoto, po medal, dla nas dla wszystkich! Pofrunął! Pięknie, pięknie, jest medal, jest medal, ale myślę że jest złoto! Złoty medal! 136 metrów, 136 metrów! Adam kochamy cię! 136 metrów! Złoty medal Małysza na mistrzostwach świata! Nie może tego skoczyć Hautamäki! Życzę mu tego! Poczekam, przeproszę państwa, ale wydaje mi się, że nie może skoczyć!”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

po skoku Adama Małysza w drugiej serii konkursu indywidualnego mistrzostw świata na skoczni K-120.
Skoki narciarskie, Predazzo 2003

„Ha, dobrze mieć dowcip tak bystry, iż potrafię nim zadowolić nawet tak wyrafinowanego człowieka jak ja sam…”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Bicz Boży
Źródło: s. 428, wyd. I

Włodzimierz Szaranowicz Fotografia

„Na górze jest już Adam Małysz. Oczekiwanie wielkie. Królu Holmenkollen! Przypomnij sobie najlepsze loty! Te fantastyczne pięć zwycięstw. Cztery zwycięstwa na Mistrzostwach Świata! Adam Małysz! Po medal! Po radość dla Polaków dzisiaj wszystkich! Daleko, jest pięknie, jest medal! […] Już nie będzie Adama Małysza na następnych Mistrzostwach Świata. Pożegnanie Adama Małysza z Mistrzostwami Świata… Sześć medali: cztery złote, jeden srebrny, jeden brązowy, tu zdobyty jeszcze. Kilkanaście lat startów. Fenomen sportowy. Powtarzalność sukcesów przez lata, przez dekadę, a przecież pierwsze zwycięstwo w Holmenkollen odniósł tu, na tej skoczni jako osiemnastolatek i było to przecież piętnaście lat temu. Coś niewiarygodnego! Co tydzień siadaliśmy, jak do telenoweli, żeby właśnie oglądać tę rywalizację. Fenomen socjologiczny! Ileż rzeczy można było mu przypisać podczas tej kariery? Że można w życiu wygrać ewidentnie bez układów. Że jest człowiekiem rzetelnym, solidnym, posłańcem wielkich wiadomości, wielkiej nadziei. Zaczynał jako idol kryzysowy, który miał nas prowadzić jako ambasador wspaniałego skoku cywilizacyjnego do Europy. Fenomen społeczny. Przecież my, dzięki tym transmisjom, żyliśmy życiem zastępczym. Był powodem ogromnej zbiorowej radości. Dał nam wiele. Bardzo wiele… Mam nadzieję, że z tych młodych chłopaków, którzy dzisiaj mają aspiracje, którzy oglądali Adama na całym świecie, jak Mistrz Świata Gregor Schlierenzauer, który powiedział, że Adam go natchnął. Że uwierzą, że nie zmarnujemy tego fenomenu, jaki się stworzył przy oglądaniu skoków. Tego fenomenu popularności - 14,5 miliona, rekordowa telewizyjna widownia, kiedy zdobywał srebrny medal w Salt Lake City. Trzynaście przeszło milionów - Puchar Świata w Zakopanem. To Jego ostatnie zwycięstwo i ta wielka radość nas, ludzi, którzy go oglądaliśmy. Państwo przed ekranami krzycząc, skacząc… Ja także krzycząc, skacząc… Po prostu… Było pięknie i coś się niewątpliwie zamknęło, ale miejmy nadzieję, że w sporcie będzie jakaś próba kontynuacji. Małyszomanii już nie będzie nigdy. Natomiast ważne, żeby były sukcesy sportowe i żeby coś po Adamie trwałego, bardzo trwałego, zostało. Dziękujemy Ci bardzo, Adam! Dziękuję Państwu. Do usłyszenia.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

podsumowanie kariery Adama Małysza łamiącym i wzruszonym głosem.
Skoki narciarskie, Oslo 2011

Dariusz Szpakowski Fotografia

„Mam nadzieję, że udowodnimy potwierdzeniem strzelenia bramki swoją wyższość.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

podczas meczu Armenia – Polska.
Komentarze do eliminacji mistrzostw Europy 2008

Paweł Zagumny Fotografia

„Bardzo chciałem ją dostać, ale przede wszystkim chciałem zdobyć medal. Myślę, że nie smakowałaby tak ta nagroda, gdybyśmy nie mieli medalu.”

Paweł Zagumny (1977) siatkarz polski

o nagrodzie dla najlepszego rozgrywającego MŚ 2006.

Domenico Dolce Fotografia

„Jestem gejem. Nie mogę mieć dziecka. Sądzę, że nie można mieć w życiu wszystkiego. Jeśli nie mogę, to nie powinienem mieć. To też piękne zrezygnować z czegoś. Życie posiada swój naturalny bieg i są w nim sprawy, których nie powinno się zmieniać. Jedną z nich jest rodzina.”

Domenico Dolce (1958) włoski projektant mody

Sono gay, non posso avere un figlio. Credo che non si possa avere tutto dalla vita, se non c’è vuol dire che non ci deve essere. È anche bello privarsi di qualcosa. La vita ha un suo percorso naturale, ci sono cose che non vanno modificate. E una di queste è la famiglia. (wł.)
Źródło: Terry Marocco, W la famiglia fatta di mamma, papà e figli http://www.pdf-archive.com/2015/03/16/panorama-11–2547-12–18-marzo-2015-pp-58-63/panorama-11–2547-12–18-marzo-2015-pp-58-63.pdf, „Panorama”, 18 marca 2015, s. 62.

Charlize Theron Fotografia

„Kobieta zakochana jest piękna – oto sekret mojej urody.”

Charlize Theron (1975) aktorka amerykańska

Źródło: „Forum”, 16 kwietnia 2007

Pokrewne tematy