„Pomnika jeszcze nie mam. W USA jest tylko moje popiersie i dłoń w Miliczu pod Wrocławiem. O samopoczuciu pomyślę, jak będę w całości.”

„Będziesz tam w bieli
spadniesz na dno niczego
gdy wbiją ci igłę
będę trzymała twoją dłoń
kiedy będziesz łagodnie opadał.”

„Nie ma takiego pomnika ludzkiej kultury, który nie byłby zarazem świadectwem barbarzyństwa.”

„Jest w dłoni mej miejsce na twą małą dłoń,
Jak zamknąć mam nasze życie w klatce rąk?”

„Tak długo będę się przełamywać, aż się stanę całością.”

„Popiersie cezara Hadriana patrzyło nieobecnymi oczami tak, jakby sprzeczki małżonków śmiertelnie je nudziły.”

„Będę zaszczycony, mogąc znów uścisnąć mu dłoń. W pewnym momencie mojego życia był dla mnie jak ojciec i zawsze będę mu za to wdzięczny.”

„Pod wieczór dzień ostyga…
Pij ciepło z mojej dłoni.
Moja dłoń ma taką samą krew jak wiosna.
Weź moją dłoń, weź moją białą rękę,
weź tęsknotę moich smukłych ramion…
Przedziwnie by było,
jedyną jedyną nocą, nocą jak ta,
czuć twoją ciężką głowę na mojej piersi.”

„Jakże mi rzucić pole złote
jakże mi pójść do miasta,
kiedy mam siewcy dłoń i stopy
i chłopką jest moja niewiasta.”

„Posiadłam mężczyznę, którego kocham umysłem. Trzymałam go w ramionach. Mam w sobie esencję jego krwi. Mężczyznę, którego szukałam po całym świecie, który napiętnował moje dzieciństwo, prześladował mnie. Kochałam jego cechy w innych mężczyznach – a tu miałam całość.”