„Aby słyszeć, należy milczeć.”

„Powietrze
spadało w milczeniu
nie chcąc,
by ktokolwiek słyszał
jak pękło mu serce.”

„Zastanów się, co mówisz, rzucał
opryskliwie, ale częściej milczał,
milczał dużo, zawzięcie, nawet
kiedy pił. Potem zniknął, też
cicho. I nikt
nie słyszał, żeby umarł.”

„Milczenie pod Zamarłą
(…)
Pewne jest tylko bicie źródła
Wiatru, skały, śniegu
Pewnie jest tylko bicie zegarów
Pod południową ścianą
Pamiętam te chwile, kiedy nie potrafiłem
Milczeć w dolinie pustej w słowa
Nie pamiętam, że nie słyszałem wtedy
Milczenia Zamarłej”

„Kiedy mówisz nie słyszysz innych. Zatem najpierw posłuchaj. Potem zastanów się, czy z twojej wypowiedzi wyniknie jakiś pożytek. Jeśli nie – milcz.”

„Milczenie, oto jest odpowiedź, pomyślał. Nigdy nie należy dawać głupkowi okazji do odpyskowania.”

„Przyjaciel to człowiek, do którego dzwonię po wielu miesiącach milczenia, a nie pyta: dlaczego się nie odzywałaś, tylko mówi: cieszę się, że właśnie dziś słyszę Twój głos.”

„W imię żadnego systemu i w imię żadnej orientacji politycznej nie potrafię milczeć, kiedy wiem, że należy mówić.”

„Milczenie skarb wszelkiej polityki; milcząc nie urazisz, milcząc zbędziesz, milcząc wyrozumiesz, milcząc dokażesz.”

„Bo gdy się milczy, milczy, milczy to apetyt rośnie wilczy na poezję, co – być może – drzemie w nas.”