„Moje piosenki pięknie śpiewało kilkadziesiąt piosenkarek, powinny mnie wszystkie kochać.”

„Skoro dziennikarze występują w programach, w których śpiewają, to piosenkarka może być przez chwilę dziennikarką.”

„Ta czarna Murzynka… Taka seksowna, co śpiewa, no! Ta piosenkarka…(…) Wetknął chustką czy coś takiego…”

„Rozdzielanie piosenki na piosenkę i piosenkę aktorską wydaje mi się sztuczne. Najwięksi tego świata może nie byli aktorami, ale ich siłą było to, że wiedzieli, o czym śpiewają. Kiedy coś ich bolało, to śpiewali, że coś ich boli, jeśli kochali, to śpiewali o miłości. Z racji tego, że jestem aktorką, przywiązuję bardzo dużą wagę do interpretacji, z której bardzo często wynika emisja. Nie można przecież oddzielić muzykę od czucia czy słowa od myśli. Dopiero wszystkie te elementy razem powodują, że tworzy się pełen obraz. A widz, który na ten obraz patrzy powoduje, że dzieje się sztuka.”

„Wszystkie moje piosenki opowiadają o moich przeżyciach, o tym, przez co przeszłam.”

„Tak naprawdę, nie tak daleko od mojego aktorstwa do piosenkarstwa. Piosenki nie traktuję jak utworu muzycznego. Gdy śpiewam, jestem śpiewającą aktorką. Zresztą, nie mam głosu na zabawę w prawdziwą piosenkarkę. Chyba doszłam właśnie do wniosku, że bliżej mi do sceny teatralnej i filmu, niż do muzyki.”

„Jeżeli w każdym filmie śpiewa się po dziesięć lub więcej piosenek, to ani film, ani piosenki nie mogą być dobre.”

„Wszystko, co robię, wynika z tej samej potrzeby. Moje ubrania, piosenki, koncerty powstają dlatego, że kocham tworzyć.”

„Muszę przyznać, że moja inspiracja pochodziła z kościoła, ponieważ… wiecie, wychowywałam się chodząc ciągle do kościoła, gdzie słuchałam muzyki i śpiewałam moje pierwsze solówki, podczas wszystkich świątecznych koncertów. Tam był mój początek, moje korzenie. W wieku 12 lat zaczęłam pisać piosenki i uczyć się grać na gitarze.”

„Kobiety to najpiękniejsze stworzenia na świecie. Kocham wszystkie!”