„Istnieje we mnie wewnętrzna potrzeba wypowiadania siebie, mojego przeżywania Boga.”

„Bóg nie jest ani przedmiotem mojego rozumu, ani przedmiotem mojej wrażliwości, lecz przedmiotem mojego bytu. Bóg istnieje dla mnie w tym samym akcie, w którym ja istnieję”

„Wewnętrzna potrzeba przeniesienia na siebie nie swoich problemów i chęć pokazania ich publiczności już przefiltrowanych przez siebie. To jedna z najważniejszych umiejętności w tym zawodzie.”

„Jeżeli szuka się osoby o wartościach możliwie sobie najbliższych i najbardziej odpowiadających nam, to istnieje również wewnętrzne dążenie do doskonalenia tych cech u siebie.”

„Nie sądzę, że jest potrzeba istnienia w moim życiu takiej istoty jak Bóg.”

„Nie można przeżywać tego, że się istnieje, bez świadomości, że kiedyś się umrze.”

„Potrzeba pisania rodzi się z wewnętrznej potrzeby uporządkowania chaosu, nadania mu znaczenia.”

„Nie czyni mi krzywdy to, że mój sąsiad mówi, iż istnieje dwudziestu bogów albo, że żadnego boga nie ma.”

„Skoro nie ma nic przed albo poza Bogiem, to musi On mieć podstawę w sobie samym. Bóg ma w sobie wewnętrzną przyczynę swego istnienia, która Go jako istniejącego poprzedza; ale równocześnie Bóg z kolei stanowi prius swej podstawy, gdyż podstawa, nawet jako taka, nie mogłaby istnieć, gdyby Bóg nie istniał actu.”

„Miłość jest potrzebą fizjologiczną, swego rodzaju wewnętrznym wydzielaniem.”