„A z tego spektaklu to nic nie pamiętam poza tym, że biegaliśmy dookoła klombu. Następnego dnia po emisji telewizyjnej statystowałem akurat w filmie Marysia i Napoleon. Gustaw Holoubek wyłowił mnie z tłumu i spytał: „A to pan wczoraj grał w tym strasznym przedstawieniu? Okropnie pan grał, ale był pan tam jedynym aktorem.””

— Jan Englert

Przyjąłem to jako komplement.
o spektaklu Śluby panieńskie z 1966 w reżyserii Ireneusza Kanickiego.
Źródło: Dorota Wyżyńska, Jan Englert robi Fredrę, „Gazeta Wyborcza – Stołeczna” nr 94, 21 kwietnia 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/38106,druk.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

ślub , aktor , grać , biegać , wczoraj , emisja , przedstawienie , przyjąć , spektakl

Jan Englert 104

aktor polski 1943

Podobne cytaty

„Gustaw Holoubek uczył nas, że tylko dwa spektakle na sto się cudownie udają. Generalnie przeżywam wieczne niespełnienie i niepewność.”

Mariusz Bonaszewski (1964) polski aktor

Źródło: Wieczne niespełnienie i niepewność, „Rzeczpospolita” nr 122, 26 maja 2006

„Nie odpowiada mi pokazywanie się nago w filmie. Według mnie, gdy gram w ubraniu, jest to spektakl, gdy gram bez ubrania, to dokumentacja.”

Julia Roberts (1967) aktorka amerykańska

„Jak widać, nie ma dziś w filmach polskich zapotrzebowania na aktorów wyposażonych w przyzwoity warsztat. Dziś w filmie grają wszyscy, łącznie z modelkami, dziennikarzami, piosenkarzami, sportowcami, kurami, motocyklami itd. Widocznie nie ma w filmie zapotrzebowania na takiego gościa jak ja. Ot co. Poza tym jednak w Polsce, poza wyjątkami w osobach Zbyszka Cybulskiego, Daniela Olbrychskiego, czy w ostatnich czasach Bogusława Lindy, nie było typowych aktorów filmowych i nawet tak wybitni aktorzy jak Tadeusz Łomnicki czy Gustaw Holoubek nigdy w filmie nie zaistnieli w takim wymiarze, w jakim zaistnieli na scenie.”

Piotr Fronczewski (1946) aktor polski

Źródło: Krzysztof Lubczyński, Aktor gombrowiczowskiej formy, „Trybuna”, 7 grudnia 2005 http://pisarze.pl/publicystyka/3878-krzysztof-lubczynski-rozmawia-z-piotrem-fronczewskim.html

„Granie w teatrze jest najtrudniejsze. Trzeba przez dwie, czasami trzy godziny utrzymać publiczność w napięciu. Gdy gram w filmie, często powtarzamy sceny, ujęcia, mamy możliwość poprawienia się. W teatrze, na scenie, już nic nie poprawię. Jeżeli gram źle, to publiczność to zobaczy. Poprawić będę się mógł dopiero podczas następnego przedstawienia.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Dziennik Zachodni”, 22 kwietnia 2005

„(…) co do ról, jakie grałem, to chyba takiej rozpiętości i rozmaitości nigdy jeszcze nie miałem. A więc grałem 70-letniego aktora (…) i grałem 18-letniego chłopca, zblazowanego arystokratę-histeryka, obok zaraz chama szlachcica, opoja w Szekspirze, albo np. męża pod pantoflem, profesora geologii, a już następnego dnia macie 12-letniego Murzynka na podwórzu New Yorku.”

Jacek Woszczerowicz (1904–1970) polski aktor

Źródło: Grażyna Kompel, Jacek Woszczerowicz. Geniusz? Błazen? Mag?, Łódź 2004

„Nie jestem rozpoznawalnym aktorem, ale mam dobrą pracę i wynagrodzenie. Gram kilka spektakli w miesiącu, a każdy jest wydarzeniem artystycznym. Niedawno zagraliśmy w spektaklu całą rodziną, a to marzenie każdego aktora. Była to Klątwa Wyspiańskiego. W sztuce Drzewo według Wiesława Myśliwskiego gramy z jednym synkiem, ale będzie się zmieniał z drugim.”

Zbigniew Dziduch (1972)

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Gramy razem, „Magazyn Familia”, 21 kwietnia 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Gramy_razem,2955,91.html

„Aktorzy chcą być popularni, dlatego grają w serialach, jurorują w telewizyjnych konkursach.”

Tomasz Karolak (1971) aktor polski

Źródło: Iwona Kłopocka-Marcjasz, Mam i popularność, i pieniądze i ambitny teatr, „Dziennik Wschodni” nr 87, 6 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/116932.html

„Pamiętam (…), jak kiedyś tuż przed rozpoczęciem, gdy byłem już gotowy do wyjścia na scenę, przyszedł organizator widowni i powiedział: „Dzisiaj nie gramy, nie ma publiczności”. To było straszne! Byłem również z tym przedstawieniem na Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu. Całe jury było z Warszawy i bardzo się dziwiło, że ktoś z „prowincji” ośmielił się grać to, co w stolicy gra sam Mistrz Łomnicki – nawiasem mówiąc – mój ulubiony aktor. Na toruńskim festiwalu panowała moda na teatr ubogi i nasze przedstawienie w tej konwencji się nie zmieściło.”

Zdzisław Kuźniar (1931) polski aktor

Źródło: Małgorzata Matuszewska, Brakowało mi czasu na sen, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 240, 14 października 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/125452.html?josso_assertion_id=F0CD92D47E085959

„Ja nie dzielę ról na pierwszoplanowe i drugoplanowe. Nie ma też żadnej różnicy w graniu. Każdą rolę trzeba zagrać dobrze, wczuć się w nią, stworzyć żywą postać, dokładnie wiedzieć czemu i komu ona służy w spektaklu czy w filmie. Nie można jej bagatelizować. Z czego bowiem składają się naprawdę znakomite przedstawienia? Z tego, że znakomici aktorzy grają główne role i równie znakomici aktorzy grają role epizodyczne. To przecież dwór robi króla. Główne role bez zaplecza w postaci znakomitych drugich planów nie zaistnieją w pełni.”

Krystyna Feldman (1916–2007) aktorka polska

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24467

„Czasem wrzeszczę na bezdomnych, z którymi gram ten spektakl: „Panowie, podnieście się, ja grałam kiedyś wszystko: od Hamleta do krowy czy od krowy do Hamleta, a później był dół, czarna dziura, ale z tego wyszłam!”. Grałam dużo, i to ważnych ról. Aż pewnego dnia straciłam talent i usiadłam pod podłogą.”

Tomira Kowalik (1947) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 7 lutego 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/teatrje2.htm

Tematy

Jan Englert 104

Podobne cytaty

Pokrewne tematy