„Stworzenie człowieka trwa kilka miliardów lat, jego śmierć – zaledwie kilka sekund.”

„Przewracałam się, wstawałem, jechałam kilka metrów, znów upadałam, szłam na kolanach. To trwało godzinę. Dziś taki dystans pokonuje w minutę i siedemnaście sekund.”

„Nie trzeba być cały czas odważnym, czasami wystarczy być odważnym tylko przez kilka sekund.”

„(…) wyborów dokonuje się w kilka sekund, a ich skutków doświadcza się przez resztę życia.”

„Człowiek przyzwyczaiłby się nawet do śmierci, gdyby umierał kilka razy.”

„Spadanie z mostu tak wysokiego jak Golden Gate to zaledwie cztery sekundy. Tylko tyle trwa ostatnia podróż. Cztery sekundy spadania przez no-man’s-land dzielący dwa światy. Cztery sekundy, w czasie których już się prawie nie żyje… choć jeszcze nie całkiem umarło. Cztery sekundy podróży w próżni. Odruch wolności czy szaleństwa? Odwagi czy słabości? Cztery sekundy, po upływie których wpada się do wody z szybkością stu dwudziestu kilometrów na godzinę. Cztery sekundy, po których następuje śmierć.”

„To jest tych kilka sekund, kiedy wybudzamy się ze snu, ale nie jesteśmy jeszcze całkowicie świadomi. Przez tych kilka sekund jesteśmy czymś bardziej prymitywnym, niż będziemy po obudzeniu. Spaliśmy właśnie snem naszych… przodków i jakaś cząstka ich samych oraz ich świata nadal w nas tkwi. Przez tych kilka chwil jesteśmy nieukształtowani, niecywilizowani. Nie jesteśmy tymi ludźmi, których znamy, ale stworzeniami pozostającymi w większej harmonii z drzewami niż z klawiaturą komputera. Jesteśmy nienazwani, bezimienni, naturalni, zawieszeni między tym, co było, a tym, co będzie, kijanką poprzedzającą żabę, gąsienicą poprzedzającą motyla. Jesteśmy, przez kilka krótkich chwil, niczym i wszystkim, czym możemy być. A potem (…) a potem – no cóż – otwieramy oczy i zaczynamy dzień, i stajemy się sobą.”

„Gdyby pierwszy człowiek na świecie był adwokatem, sprawa o eksmisję z raju trwałaby kilka milionów lat…”

„Zdobycie gola trwa tylko sekundę.”

„Tak naprawdę to nic nie trenuję, bo albo nie mam czasu, albo już mi się znudziło patrzenie na zielony stół. Najlepiej jest, jak się przegra w turnieju, wtedy jest niesamowita motywacja do treningu, ale to trwa kilka dni.”