„Zgęstka komórek, która dotąd tylko widziała, słyszała, czuła, dotykała, wąchała itd.; pewnego dnia zrozumiała, że widzi, słyszy, czuje itd. Kupa mięsa, która dotąd tylko spała lub czuwała, pewnego dnia zrozumiała, że śpi lub czuwa. Zrozumiała, czyli się obudziła. Dotąd wszystko było uśpione – teraz wszystko jest obudzone. Co nie znaczy – zrozumiałe. Żeby zrozumieć, należy z powrotem usnąć. A ja nienawidzę snów, całe życie gardziłem snami.”

„Snem było życie,
Dopóki ty nie pojawiłeś się
Wtedy w nim.
Obudzić chcę się wreszcie,
Lecz nie jestem pewna,
Czy też chcesz.”

„Szukałeś mnie? – spytała go pewnego dnia, a on odparł: Przez całe życie.”

„Podczas spaceru świat jest dla mnie niezrozumiały;
ale w pokoju widzę, że składa się on z trzech,
może czterech słów i jednej myśli.”

„Pewnej nocy obudził mnie przedziwny sen,
jakby mówił do mnie jakiś głos
odległy jak podziemny strumień –
wstałem. Czego chcesz ode mnie?”

„Gdyby wierzył w Boga tak, jak wierzyła jego matka, to znaczy namiętnie, bezmyślnie i z niezrozumiałym bólem – oddałby swój los w ręce Opatrzności.”

„Świat męski jest moim światem. Wolę kobiety, to zrozumiałe. Mężczyznom chcę pomóc, bo widzę, jak się gubią i jakie popełniają błędy.”

„Nie widzę cię, ani nie słyszę, ale cała moja istota wypełniona jest snem o tobie…”

„Obudzeni mają jeden wspólny świat – we śnie każdy wraca do swego własnego.”

„Com dotąd przeżył, nie jest moje; ginie
Każda miniona chwilka
Jak sen, z którego o rannej godzinie
Pamięć zawodna ocala jedynie
Bladych obrazów kilka.”