„Zebranie to najbardziej pracowity sposób tracenia czasu.”

„Aby stworzyć drużynę nie wystarczy zebrać najbardziej utalentowanych graczy. Również technika i taktyka to nie wszystko. Najistotniejsze, by tak poprowadzić grupę, aby każdy jej członek dał z siebie maksymalnie najwięcej i pracował dla dobra ogółu, a nie na indywidualny efekt.”

„Pracujecie razem w tych samych fabrykach. Niekiedy czarni i biali ścinają wspólnie to samo drzewo. Zebraliście się teraz, aby omówić warunki, w jakich pracujecie (…). Może należałoby wykazać się większym wyczuciem w tej kwestii i zaprosić na spotkanie również czarnych towarzyszy? Jeśli jest to niezgodne z prawem, to znak, że nadszedł czas, by złamać to prawo.”

„Czas pracuje dla nas? Do czasu.”

„Wszystkie armie świata zebrane razem nie są w stanie powstrzymać postępu, którego czas właśnie nastał.”

„Inaczej pojmują czas miejscowi, Afrykańczycy. Dla nich czas jest kategorią dużo bardziej luźną, otwartą, elastyczną, subiektywną. To człowiek ma wpływ na kształtowanie czasu, na jego przebieg i rytm (oczywiście, człowiek działający za zgodą przodków i bogów). Czas jest nawet czymś, co człowiek może tworzyć, bo np. istnienie czasu wyraża się poprzez wydarzenia, a to, czy wydarzenie ma miejsce czy nie, zależy przecież od człowieka. Jeżeli dwie armie nie stoczą bitwy, to bitwa ta nie będzie miała miejsca (tzn. czas nie przejawi swojej obecności, nie zaistnieje). Czas pojawia się w wyniku naszego działania, a znika, kiedy go zaniechamy albo w ogóle nie podejmiemy. Jest to materia, która pod naszym wpływem może zawsze ożyć, ale popadnie w stan hibernacji i nawet niebytu, jeżeli nie udzielimy jej naszej energii. Czas jest istnością bierną, pasywną i przede wszystkim – zależną od człowieka. Całkowita odwrotność myślenia europejskiego. W przełożeniu na sytuacje praktyczne oznacza to, że jeżeli pojedziemy na wieś, gdzie miało po południu odbyć się zebranie, a na miejscu zebrania nie ma nikogo, bezsensowne jest pytanie: „Kiedy będzie zebranie?”. Bo odpowiedź jest z góry wiadoma: „Wtedy, kiedy zbiorą się ludzie”.”

„Czas pracuje na trzy zmiany.”

„Czas nigdy nie pracuje dla tych, którzy usiłują go zatrzymać.”

„Kto pracuje przez cały dzień, ten nie ma czasu na zarabianie pieniędzy.”

„Zebrania. Bardzo lubimy zebrania. Codziennie je robimy. Dwa razy na dzień. I gadamy. (…) A jak zebranie się skończy, pięć minut popracują i rozlezą się…”