„Bycie artystą upoważnia do odwagi mówienia o normalności. Artystą jesteś na scenie: wychodzisz i tak musisz zaszokować, żeby ci bili brawa na stojąco. A na co dzień nie ma potrzeby udawania, bo po co?”

„Mam bzika na punkcie normalności. Przeszkadza mi, gdy ludzie kreują się na artystów, jakimi chcieliby być. Ja to zawsze bardzo tępię.”

„Bycie artystą to niekończąca się gra w zdradzanie samego siebie.”

„Nie jesteś dobrym artystą dlatego, że inni są jeszcze gorsi.”

„(…) jestem artystą pierwszego dubla. Pierwszy jest u mnie najlepszy, a jeżeli coś chcę poprawić, to udaje mi się to może w 20., może w 30.”

„Potrzeba odwagi, aby dorosnąć i stać się tym, kim naprawdę jesteś.”

„Byłam wychowana w kulcie pracy. Wiedziałam, że na wszystko trzeba zapracować, trzeba zarobić, bo bycie artystą kosztuje dużo.”

„(…) zadaniem artysty jest komunikowanie. Jeśli jest on na scenie spięty, zablokowany, niczego nie przekaże.”

„Jako artystę kabaretowego napędza mnie na scenie poczucie potęgi i pewności siebie, której brakuje mi prywatnie. Widok kilkusetosobowej, a czasem kilkutysięcznej publiczności, która kładzie się ze śmiechu, jak łan zboża, a ty jesteś tego sprawcą, jest niezwykły.”

„Chciałbym żyć w społeczeństwie, w którym artyści nie muszą zajmować się polityką, a fryzjerzy etyką.”