„Front atmosferyczny, który nie tylko przyniósł deszcz, ale również opady.”

„Rok 1989 przyniósł pogrobowe zwycięstwo poległych w Powstaniu Warszawskim, w pięcioletniej walce w Podziemiu i na wszystkich frontach II wojny światowej.”

„Co było 2 sierpnia 1944 roku? Na zachodzie szła od czerwca ofensywa aliantów przez Francję, Belgię, Holandię. I od Włoch. Front rosyjski stał na Wiśle. Warszawa weszła w drugi dzień powstania. Obudziły nas huki. Padał deszcz.”

„Ręka bez broni
podnosi się do nieba
chwyta niebo palcami za gardło
i opada.”

„Front nie zawsze jest z przodu.”

„Słońce, deszcz czy śnieg – co za różnica? I tak nie mamy na to wpływu. Z perspektywy żeglarza regatowego widzę, że warunki atmosferyczne są coraz mniej stabilne. Nawet na Morzu Śródziemnym, które uchodziło za akwen stosunkowo stabilny w czasie lata, coraz trudniej o dokładną prognozę pogody. Zdarzają się niespodziewane gwałtowne porywy wiatru, widziałem nawet dwie małe trąby powietrzne. Poza tym nie ma już wyraźnego podziału na pory roku – zrobił się taki wielki kogel-mogel.”

„Są noce tak przejmująco ciche,
że słychać, jak w nieprzejrzanej
dali szczeka lis i pohukuje
sówka. To właśnie wtedy leżę
przed świtem rozbudzony i słyszę,
jak woda spiętrzona gdzieś na Antlantyku
opada, wznosi się, opada, wznosi
fala za falą bijąc o długi brzeg
nadmorskiej wioski pozbawionej światła
i przyjaciół.”

„Front: sytuacja z duszą na ramieniu.”

„Pada deszcz, nużący, galicyjski deszcz, siecze i siecze, bez końca, bez nadziei.”

„Tak jak są kapłani chrześcijańscy, tak ja jestem kapłanem muzułmańskim. Nie wierzę dziś w walkę na jednym froncie, ale na wszystkich frontach. W istocie jestem „czarnym nacjonalistycznym bojownikiem o wolność.””