„Człowiek ewoluował miliony lat, żeby wyjść z lasu. Po co więc do niego wracać?”

„Nie wraca się nigdy na dobre tam, skąd się niegdyś wyszło.”

„Zaledwie jeden człowiek na milion potrafi myśleć tak, że przynosi to korzyść jemu i innym.”

„Ten skrawek Kaszub to był mój świat. Przymuszewo, Parzyn, pięknie położony nad Zbrzycą i nad jeziorem, parafialne Leśno, pustkowia wśród lasów. Będąc poza domem często myślałam o tych moich stronach. I jeszcze dzisiaj nieraz myślę. Starszy człowiek zawsze najchętniej wraca pamięcią do najmłodszych lat. Pan też będzie wracał. Z tego okresu pamięta się najwięcej, bo w młodym wieku człowiek jest najbardziej wrażliwy.”

„Wychowałem się na farmie… Wtedy w Anglii nie było wilków, ale żyły lisy i borsuki. Wymykałem się nocą do lasu, by oglądać ich harce. Wracałem do łóżka, otwierałem okno i słuchałem odgłosów lasu.”

„Poeta cierpi za miliony
od 10 do 13.20
O 11.10 uwiera go pęcherz
wychodzi
rozpina rozporek
zapina rozporek
Wraca chrząka
i apiat'
cierpi za miliony”

„Poproście Matkę Bożą, abyśmy po śmierci
w każdą wolną sobotę chodzili po lesie.
Bo niebo nie jest niebem jeśli wyjścia nie ma.”

„Osoba bytuje od samego poczęcia i w swoim rozwoju osobniczym zmierza ku świadomości. Nawet gdyby jej nie osiągnęła z braku kory mózgowej (aencephalon), to jest osobą. Małpa nie ewoluuje, natomiast człowiek współczesny nie jest jeszcze szczytem ewolucyjnym – ewoluuje nadal. Podobno 6 miliardów komórek mózgowych „śpi”, czyli jest jeszcze nieczynnych. Jaki będzie człowiek i świat, w którym człowiek bytuje, gdy zaktualizuje całe swoje mózgowie?”

„Z cierpienia człowiek też może wyjść o coś bogatszy.”

„Może to mieszkanie taki miało urok, że ludzie z niego wychodzili, wszyscy oprócz mnie, może nie jestem człowiekiem, może wtedy nie byłam. Ilekroć usiłowałam wyjść, źle się to kończyło (…).”