„Siedzimy odseparowani, zamknięci w czterech ścianach, w których tkwią okna technologiczne donoszące o świecie w sposób wysoce selektywny. Uprawiamy życie społeczne na odrębnych wyspach.”

„W czterech ścianach siedzę
Wpatrzony w monitor
W okno słońce świeci
Nowy wirus w sieci
Ach na dworze jest tak pięknie
Ludzie chodzą uśmiechnięci
Przyszła już najwyższa pora
Porzucić światło monitora”

„nie wypełniony tobą
mój pokój się nie kończy
nie ma ścian
ani okien”

„Więzienie działa dehumanizująco, zabija życie duchowe, przede wszystkim dlatego, że odbiera intymność. Ci, którzy tu trafiają, potrzebują psychologów, kogoś, kto by ich wysłuchał. W czterech ścianach celi znajdują tylko pustkę.”

„Co jest piękniejszego na świecie, niż siedzieć przy otwartym oknie i patrzeć na naturę, słuchać jak ptaki śpiewają, czuć słońce na ustach i mieć w ramionach kochanego chłopaka?”

„Betonowe lasy mokną,
wiatr wieje w okno,
siedzę w oknie i wdycham samotność.”

„Wszyscy jesteśmy więźniami, ale jedni siedzą w celach z oknami, inni w celach bez okien.”

„Siedzę przy oknie zasnutym mgłą mijającego życia.”

„po mgle ścian
lodowej klamce
drzwi kamiennych
pełzając cieniem
przenikając szyby
nocnych okien
posuwa się
myśl”

„To jest nacjonalizm starych ludzi, starych społeczeństw. Mając 70 lat, mogę to w ten sposób ująć. Pozamykajmy okna i drzwi, zostawcie nas w spokoju - to są reakcje, które spotykamy na każdym kroku. Mamy do czynienia z wiarą w powrót do przeszłości i przekonaniem, że przeszłość jest przyszłością. Uważam ten sposób myślenia za wysoce niebezpieczny, ponieważ wszystkie trendy, między innymi demograficzny i technologiczny, są niekorzystne dla Europy. Musimy uważać, by nie pozostać w tyle. Działające w pojedynkę europejskie państwa narodowe są na światowym rynku na straconej pozycji.”