„Chodziła jabłonka i pukała do okien —
od rzezi spychaczowej ocalała samotnie.
Po karczowisku wodziła zrozpaczonym wzrokiem,
właściciela swego w każdym szukała oknie.”

„Szukałem tego w Paryżu, szukałem w Berlinie i Rzymie,
A to za oknem było i miało polskie imię.”

„Przez kwadratowe okno
Widzę, że jesteś młoda,
A ja noc miałem taką samotną –
Szkoda!”

„Powiesz mi, dlaczego właściwie zaniemówiłeś?
Paweł odwrócił wzrok.
– Nie miałem nic do powiedzenia.
– Przez całe osiemnaście lat?! Nic, kompletnie nic?!
Milczał, patrząc w okno…”

„W oknach gospody zgasły światła
w ciemności szukam drogi do domu
Na cmentarzu rechoczą żaby”

„W czterech ścianach mego bólu
nie ma okien ani drzwi.
Słyszę tylko: tam i nazad
chodzi strażnik za murami.”

„Betonowe lasy mokną,
wiatr wieje w okno,
siedzę w oknie i wdycham samotność.”

„Wszyscy jesteśmy więźniami, ale jedni siedzą w celach z oknami, inni w celach bez okien.”

„Ptaki głośno plotkują za kuchennym oknem. Wyglądam w półmrok i widzę jak mój kot robi niezdarny zamach na zrywającego się do lotu wróbla. Chybia, toteż zaczyna myć futerko udając, że wcale nie miał zamiaru polować. Pukam w okno; spogląda na mnie. Chcę, żeby wiedział, iż widziałem jego porażkę. Stanowczo muszę sprawić sobie nowego kota.”

„Oczy są oknami duszy.”