„Wyprawiała się w przeszłość, żeby ogrzać się w cieple wspomnień.”

„(…) miejsca przecież nie zachowują wspomnień, oddają się pierwszemu lepszemu przybyszowi i w ciągu kilku sekund zacierają ślady przeszłości.”

„Zrozumiała (…) jak przeszłość wplata się w teraźniejszość, tasiemcowaty upiór krzywd wychylający się z każdego fragmentu rzeczywistości. Przeszłość, która nie przeszła. Teraźniejszość, której nie można przeżyć teraz. Przyszłość, dla której nie ma miejsca na tym wysypisku wspomnień, więc nie nadchodzi, choć jest oczekiwana.”

„Do przeszłości warto się odwoływać, ale nie można w przeszłość uciekać.”

„Możemy sobie kończyć z przeszłością, ale przeszłość nigdy nie kończy z nami.”

„Kraj białostocki bardzo mnie inspiruje. Wzrusza. Jest podstawą. Bazą. Na pewno to, co robię wyrasta z doświadczeń dzieciństwa. Ze szczęśliwego dzieciństwa. Z całej kolekcji wspomnień. Drobiazgów. Szczegółów. Z tamtych klimatów. I wyrasta bardzo świadomie. Uważam, że powinno się znać swoją przeszłość. Swoje korzenie. Tradycje. To bardzo ułatwia poszukiwanie tego, co wartościowe. Uniwersalne. Zrozumiałe dla innych ludzi. Uczonych i nie uczonych. W kraju i zagranicą.”

„Ktoś, kto nie mówi o swojej przeszłości, jest automatycznie uznawany za osobę z przeszłością, to znaczy z przeszłością odbiegającą od przeciętnej, jakąś bogatą i egzotyczną.”

„Przeszłość to przeszłość, nie ma co zawracać sobie nią głowy. Dość problemów dostarcza teraźniejszość.”

„Bez znajomości przeszłości nie można ani sensownie żyć dzisiaj, ani budować przyszłości.(…) Trzeba więc myśleć o przeszłości i znać tę przeszłość – i ja w owo myślenie chcę włożyć choćby małą cegiełkę.”

„Po długich latach, gdy wiek sił ukróci, Gdy będziesz myślą w złotej przeszłości się stawił, Wspomnij na przyjaciela, który cie zostawił, Jak przeszłość zniknął, jak przeszłość nie wróci.”