„Smutek odurza jeszcze mocniej niż nadzieja.”

„Tak jak smutek nadzieja czai się, dopada cię niespodziewanie, drwi z ciebie i nigdy cię nie opuszcza. Nie jestem pewien, które z tych dwóch uczuć jest bardziej bezwzględne.”

„Był ktoś, kto smutek otarł z twarzy jednym ciepłym słowem.
Był ktoś, kto z piasku mi zbudował teatr, w którym gram.
Był ktoś, kto mocniej wziął za rękę, poprowadził w ogień.
Był ktoś – ktoś zwyczajnie sam.”

„Nadzieja. Jasne. Nadzieja to kłamstwa, które sobie wmawiamy na temat przyszłości.”

„Dla aresztanta nadzieja – to stałe kajdany. Nadzieja zawsze zniewala.”

„Gdzie sztuki lekarskiej nadzieja się kończy, tam się nadzieja chrześcijan zaczyna.”

„Niech więc pali się w nas ta nadzieja (…). Bo jeżeli jest coś, co jest wspólne… Dla ciebie, dla mnie… dla innych… to tym czymś jest właśnie nadzieja.”

„Nadzieja na nieśmiertelność duszy, to jedyna nadzieja nie obciążona ryzykiem rozczarowania…”

„Ale – jak wiele lat później powiedziała Franny – „miły smutek” po prostu nie istnieje; smutek z definicji nie bywa miły.”

„Tam, gdzie jest życie, jest jednak i nadzieja.”