„Chciałabym za 30 lat wciąż grać i chciałabym, żeby wtedy ludzie ciągle znali moje nazwisko. Nie spodziewam się sukcesów nagłych i gwałtownych. Nie myślę, że będę grała wszystko i wszędzie. Lepiej grać mniej, za to dostawać naprawdę interesujące role. Nie jestem aktorką charakterystyczną, należę raczej do szeroko pojmowanego grona amantek. W takiej sytuacji jest dużo trudniej o propozycje. Kończą się role młodych dziewczyn, wchodzi się w wiek dojrzały i zaczyna brakować ról.”

— Paulina Holtz

Źródło: „Życie”, 19 października 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mamo.htm

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

życie , ludzie , myśl , sukces , wiek , myślenie , rola , sytuacja , aktor , dużo , grać , propozycja , kończenie , nazwisko , młode

Paulina Holtz Fotografia

Paulina Holtz 3

polska aktorka 1977

Podobne cytaty

„Gdy byłem jeszcze na studiach, nie spodziewałem się, że z moją twarzą będę grał porządnych, dobrych facetów. Myślałem raczej o rolach twardzieli i czarnych charakterów. To marzenie prawie każdego aktora. Czarny charakter przyjemniej jest grać. Takie role są lepiej zapamiętywane.”

Wojciech Dąbrowski (1959) aktor polski

Źródło: Żona ma rację, „Tele Tydzień”, nr 5, 31 stycznia 2005 http://www.plebania.pl/wywiady/dabrowski.html

„Hasło amantka jest źle notowane. Z racji tego, że ja tych amantek prawie nie grałam, oczywiście, że tęsknię do takiej roli.(…) Myślę, że trudno by mi było zagrać amantkę bez pieprzu. Amantki bez pieprzu nie chciałabym zagrać.”

Violetta Smolińska (1967)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 29 marca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/skrzydelkaa.htm

„(…) ciekawe role grają ciągle ci sami aktorzy, więc ma się wrażenie, że ciągle grają jedną rolę, tylko są w innym kostiumie. To jest jakiś problem. Nie proponuje się aktorowi, który – powiedzmy – do tej pory grał ciągle bandziora, roli zakochanego, wrażliwego geja.”

Krzysztof Czeczot (1979) polski aktor i dramaturg

Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69061

„Wolę grać role charakterystyczne, bo są one bogatsze. A dobre role charakterystyczne są najczęściej rolami negatywnymi. Obszar zła jest bardziej pociągający i pełen tajemnic. Ale dla mnie jako aktora tak naprawdę nie ma znaczenia.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Gazeta Krakowska”, 2 września 2006
Źródło: Wywiad http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cdzy.htm

„Chcę i jestem w stanie grać różne role.”

Eryk Lubos (1974)

o szufladkowaniu aktorów.
Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61544

„Jak zdawałam do PWST, marzeniem większości studentów było grać w dobrym teatrze. Dziś kandydaci na aktorów marzą o graniu w serialu, co było obciachem, jak kończyłam studia. Coraz mniej aktorów, którzy pracują tylko w teatrze. I garstka tych, którzy grają tylko w filmach. Takie były też moje marzenia – grać w teatrze i robić ambitne kino. Później jednak, kiedy okazuje się, że tych propozycji nie jest zbyt dużo i na dużą rolę w dobrym filmie można czekać lata, perspektywa się zmienia. Jak nie ma się propozycji filmowych gra się w serialach, które czasem również dają satysfakcję. Wszystko zależy od projektu.”

Magdalena Popławska (1980) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Magdalena Popławska: Nikt nie zwraca na mnie uwagi, 6 listopada 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=82395

„Przestrzeń, w której funkcjonują role charakterystyczne przeznaczone dla aktorów w moim wieku wyglądających tak a nie inaczej, z pewną nadwagą, powoduje, że spektrum grania jest trochę większe niż dla amantów. Nadchodzi czas, w którym role amantów będą grywali aktorzy charakterystyczni. Skończył się czas identyfikacji z niemrawym pięknem. Za to nastąpił czas identyfikacji z prawdą. Tylko że prawda nie zawsze jest piękna, a jej bohaterowie również.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Angora”, 33/03

„Myślę, że w Polsce aktorkom ogólnie jest trudniej. Po prostu ról kobiecych jest mniej lub są mało interesujące. Wszystko zależy od typu urody. Jeśli jest zbyt wyrazista, to jeszcze gorzej. Kiedyś często słyszałam, że z powodu mojego wyglądu nie mogę grać takiej czy innej bohaterki.”

Aleksandra Kisio (1983) polska aktorka

Źródło: Sława ją krępuje, „Tele Tydzień” nr 52, 22 grudnia 2008 http://www.plebania.pl/roznosci/wywiady/443-aleksandra-kisio

„(…) fizjonomię mam taką, a nie inną – i aniołków raczej grać nie będę… Chyba że w jakimś eksperymencie. Ale nie mogę narzekać: mam propozycje i to grania bardzo różnych postaci. Poza tym przy każdej roli można się czegoś nauczyć…”

Marcin Bosak (1979) polski aktor

Źródło: Marcin Bosak – Potwornie empatyczny http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/825/Marcin-Bosak-Potwornie-empatyczny.html

„Gram zawsze tak, jak gdybym sama znalazła się w takiej czy innej sytuacji. Nigdy nie jest to chłodne i wykalkulowane. Odtwarzana postać to jak gdyby maska, która pozwala mi robić to, czego bym normalnie nie zrobiła, czego bym się może wstydziła, na co by mnie nie było czasami stać. Dlatego lubię grać najróżniejsze role, najchętniej charakterystyczne. Nie lubię grać tylko jednej roli – ładnej blondynki, pięknej pani w kolorze. Chcę odpowiadać za to, co gram, a nie za to, jak wyglądam”

Elżbieta Czyżewska (1938–2010) polska aktorka

Źródło: „Kino” nr 1, 1966

Pokrewne tematy