„U stóp Floriańskiej Bramy
Rozmowę wiodły dwie damy
– Ta wieża, to średniowiecze?
– Gdzież tam, nowiutka przecie!
Mur, proszę, n i e o t y n k o w a n y.”

„(…) życie z a c i n a się po czterdziestce.”

„R. N.: Jak reagujesz na fanki krzyczące, że cię kochają?
Grzegorz Łomacz: Szczerze to rzadko spotykam się z czymś takim. Do niedawna oprócz mamy nikt mi tego nie mówił.
R. N.: Do niedawna. Więc teraz jest inaczej…?
Grzegorz Łomacz: Tak. Mówi mi to jeszcze jeden kolega z drużyny, jak mu dobrze piłkę wystawię. I pewna urocza malutka istotka.
R. N.: Czyżbyś dorobił się dziecka i nikt z nas się o tym nie dowiedział?
Grzegorz Łomacz: Bez urazy, ale wy to wszystko wywęszycie i nie pozostawicie bez komentarza. Chodzi mi o troszkę większą istotkę. 163 cm to dla mnie malutka, ale wystarczająco duża, żeby wypełnić moje życie.
R. N.: I pewnie nie pomylę się bardzo, jeśli powiem, że nie będziesz chciał nam zdradzić nic więcej?
Grzegorz Łomacz: Ani troszkę.”

„Być potężnym – to tak samo jak być damą. Jeśli musisz zapewniać, że nią jesteś – to nie jesteś.”

„Jesteś niebem, ja przybywającym księżycem,
a wietrzny statek ma świetliste wiosła.”

„Twoje ubrania powinny być wystarczająco ciasne, aby pokazać, że jesteś kobietą, ale wystarczająco luźne, aby pokazać, że jesteś dama.”

„Tu życie nie dla Pana, Bo czyż wiarę Pan da,
Że gorzej tu, niż głosi wasza propaganda (…)
U nas, jeśli do baru wejdzie kto na wódę,
Od razu wpada konny oddział N. K. W. D.,
By gościa, jego żonę i ojca i matkę
Całkiem nagich traktorem wywieźć na Kamczatkę (…)
Mikołajczyk przemawia, lecz podczas przemowy
Ma lufę pistoletu przytkniętą do głowy
Po czym go się pakuje za kolczaste druty,
Gdzie czeka nań już Kiernik w kajdany zakuty.
Takie to u nas życie, drogi Panie Janie,
Zatem lepiej dla Pana, jeśli Pan Zostanie,
A gryps ten proszę spalić (…)”

„Jesteś tylko częściowo nienormalny. Ludzie jak ty mogą wieść na wpół-normalne życie. Możesz dostać pracę.
– Ja już mam pracę, Jack. Mam zadanie.
– Cofam to co powiedziałem. Jesteś całkowicie pojebany.”

„Jak ja cię lubię, jesteś fajny facet, ale jest XXI w. i Rosja nie mogła zachować się inaczej z jej punktu widzenia. (…) Bestii nie przyciska się do muru, bo ona macha łapami. A Saakaszwili przycisnął bestię do muru – popełnił młodzieńczy błąd.”

„Jakież to szczęście wieść niewinny żywot.
Być umarłym dla świata i tym się nie martwić.
O! Wieczna jasności wolnego umysłu!
Modlitw jesteś godna, choć prośbami gardzisz.”