„Stalin: Kim jesteście?
Chruszczow: Jestem Chruszczow, towarzyszu Stalin.
Stalin: Nie, nie jesteście Chruszczow… Taki a taki mówi, że nie.
Chruszczow: Jak mogliście w to uwierzyć? Moja matka jeszcze żyje. Sprawdźcie.”

—  Józef Stalin

rozmowa, która odbyła się na plenum partyjnym w 1937 w trakcie tzw. „operacji polskiej” (podczas której rozstrzelano 111 091 osób polskiego pochodzenia, polskich komunistów oraz inne osoby w jakikolwiek sposób związane z Polakami), po tym jak Chruszczow został zadenuncjowany jako „Polak”; Stalin w tym przypadku dał za wygraną, ale nie przestał sprawdzać swojego najbliższego otoczenia.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara, tłum.M. Antosiewicz, wyd. Magnum, Warszawa 2008.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia
Tematy
nie żyje , matka , sprawdzić , mówić
Józef Stalin Fotografia
Józef Stalin 80
przywódca ZSRR 1879–1953

Podobne cytaty

Władysław Gomułka Fotografia

„Dla nas sojusz z ZSRR jest najważniejszy. To sprawa bytu narodowego, przyszłości tego narodu. Polska przez wiele lat była kartą w grze. Ja często mówię, że w Poczdamie zatwierdzono naszą granicę zachodnią. To nieprawda. Stalin sobie załatwił granicę w Kaliningradzie. Żaden rewizjonista niemiecki jej nie kwestionuje. A naszą – tak. Stalin chciał sobie pozostawić sznureczek, za który mógł pociągać. Dwieście lat nami handlowano. Sądzicie, że dziś już nie ma takich, którzy chcą handlować nami? Stalin! A co? Myślicie, że to, iż wtedy, gdy byłem ministrem Ziem Odzyskanych i walczyłem o każdą krowę pędzoną na wschód, nie było jedną z przyczyn mojego zaaresztowania… Pewnie, że istnieją między nami różnice. Ja nie klaszczę w ręce z tego powodu, że Chruszczow jedzie do Bonn.”

Władysław Gomułka (1905–1982) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

w rozmowie z Mieczysławem Rakowskim o granicy zachodniej.
Źródło: „Ale Historia” http://wyborcza.pl/alehistoria/1,153061,20223138,najwieksze-marzenie-towarzysza-gomulki-sasiedzi-przez-odre.html, wyborcza.pl, 13 czerwca 2016.

Franciszek Szlachcic Fotografia

„Gdy poruszone zostały sprawy nauki i postępu technicznego, nasz gość (Nikita Chruszczow) z nieukrywaną złością mówił o Akademii Nauk ZSRR. Nie był zadowolony z jej niezależności. Wynikało z tego, że kogoś protegowanego przez KC KPZR nie wybrano do akademii. W tym kontekście pojawiło się nazwisko akademika Sacharowa. Chruszczow mówił, że za skonstruowanie bomby termojądrowej i inne osiągnięcia otrzymał trzy Gwiazdy Bohatera Pracy, tyle co marszałek Żukow za II wojnę światową. I dodał, że teraz protestuje przeciw broni atomowej, ale bombę zrobił, a Kapica odmówił.”

Franciszek Szlachcic (1920–1990) działacz państwowy i partyjny w okresie PRL

Źródło: Gorzki smak władzy

Wiktor Suworow Fotografia

„Możesz liczyć tylko na siebie albo na cud. A pamiętaj, co mówi towarzysz Stalin: cudów nie ma.”

Wiktor Suworow (1947) pisarz rosyjski

Źródło: Wybór

Ławrientij Beria Fotografia

„Tyran nie żyje! [nad umierającym Stalinem. ]”

Ławrientij Beria (1899–1953) radziecki działacz komunistyczny, szef NKWD

O śmierci Stalina
Źródło: Miloš Mikeln, Stalin

Jarosław Marek Rymkiewicz Fotografia

„Precz z papieżem, niech żyje Stalin.”

Jarosław Marek Rymkiewicz (1935) polski pisarz i krytyk literacki

na wiecu Związku Młodzieży Polskiej z końca lat 50., cyt. za opisem jego działalności w ZMP, przedstawionym przez samego Rymkiewicza na rozprawie sądowej.
Źródło: Bogdan Wróblewski, Historia KPP a la Rymkiewicz, „Gazeta Wyborcza”, 8 lipca 2011

Jona Jakir Fotografia

„Niech żyje Partia, niech żyje Stalin!”

Jona Jakir (1896–1937)

ostatnie słowa wypowiedziane przed plutonem egzekucyjnym.
Źródło: Paweł Wieczorkiewicz, Noty biograficzne w: Fenomen Stalina, op. cit., s. 183.

„I Stalin mówi: Zwyciężymy!
Wschodzi wolności pierwszy kłos.”

Wiktor Woroszylski (1927–1996) polski pisarz

Źródło: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór L. Stomma, Gdańsk 2000.

Swietłana Alliłujewa Fotografia

„Uważam, że śmierć mojej matki, którą uznał (Stalin) za osobistą zdradę, pozbawiła go ostatnich resztek ludzkiego ciepła.”

Swietłana Alliłujewa (1926–2011)

o Józefie Stalinie, swoim ojcu.
Źródło: Paul Johnson, Historia świata od roku 1917 do lat 90-tych

Jan Karski Fotografia

„Przecież Rosjanie bardziej ucierpieli od komunizmu niż Polacy. Stalin urządził nam Katyń, ale Rosjanie mieli sto Katyniów. Ponieśli większe straty w łagrach i na zsyłkach niż Polacy. A więc trzeba mówić, że my, powojenne pokolenie polskie, nie jesteśmy odpowiedzialni za Żółkiewskiego w Moskwie, a i wy nie jesteście odpowiedzialni za zbrodnie czy błędy waszych przodków. Wyciągamy do was rękę.”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Źródło: Maciej Wierzyński, Emisariusz. Własnymi słowami, PWN, Warszawa 2012.

Nadieżda Krupska Fotografia

„Z powodu króciutkiego listu, który napisałam pod dyktando Włodzimierza Lenina Stalin pozwolił sobie wczoraj na niezwykle grubiański wybryk w stosunku do mnie. Jestem w partii nie od dzisiaj. W ciągu całych tych trzydziestu lat nie usłyszałam od żadnego towarzysza ani jednego grubiańskiego słowa, interesy partii Iljicza są mi drogie nie mniej niż Stalinowi. Potrzebuję obecnie maksimum panowania nad sobą. O czym można, a o czym nie można mówić z Iljiczem – wiem lepiej od każdego lekarza, wiem bowiem, co go denerwuje, a co nie, a w każdym razie lepiej od Stalina. Zwracam się do Was i Grigorija jako do bardzo bliskich towarzyszy Lenina i proszę uchronić mnie od grubiańskiego ingerowania w moje życie osobiste, od niegodziwych wymyśleń i plotek. Nie wątpię, jaka będzie jednomyślna decyzja Komisji Kontroli, która pozwala sobie grozić mi Stalinem, ale nie mam siły ani czasu, bym miała je marnować na tę głupią kłótnię. I ja jestem żywym człowiekiem, a moje nerwy są napięte do ostatnich granic.”

Nadieżda Krupska (1869–1939) rosyjska działaczka komunistyczna

oskarżycielski list do przewodniczącego BP KC RKP (b) – Kamieniewa.
Źródło: Nikita Chruszczow, O kulcie jednostki i jego następstwach, „Polityka” nr 31, 1988, cyt. za: Waldemar Jan Dziak, Kim Jong Il, Wydawnictwo Trio, Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2004, s. 84.

Pokrewne tematy