„W porównaniu z Napoleonem był okazem ludzkiego ciepła.”

— Slavoj Žižek

w odpowiedzi na pytanie, czy Maximilian Robespierre był potworem.
Źródło: wywiad przeprowadzony przez Macieja Stasińskiego, „Gazeta Wyborcza”, 29–30 sierpnia 2009.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

okaz

Slavoj Žižek 62

słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kultur… 1949

Podobne cytaty

„Nauczyłem się patrzeć na politykę okiem przyrodnika, a w przyrodzie są różne okazy.”

Leszek Balcerowicz (1947) polski polityk i ekonomista

Źródło: „Rzeczpospolita”, 8 listopada 2004

„Portret nazisty w kulturze masowej jest najbardziej wyrazistym okazem przekłamania prawdy o historii, o ludziach. Jest to dla mnie tym bardziej ważne, że to główne źródło informacji o tamtych czasach, dla wielu jedyne.”

Piotr Uklański (1968) polski fotografik i reżyser

o wystawie Naziści (2000).
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_uklanski_piotr

„(…) wyłonił się z gęstego bałkańskiego mroku jako zupełnie nowy człowiek, świetlisty jednoróg, cudowna lilia, bóg i bogini w jednym ciele, okaz cudownej metamorfozy, cudownego dwupłciowego piękna.”

Andreja Pejić (1991) pochodząca z Bośni i Hercegowiny transseksualna modelka

Autorka: Dubravka Ugrešić
Źródło: Dubravka Ugrešić, Pedał pokazuje figę bohaterom, wyborcza.pl, 11 kwietnia 2012 http://wyborcza.pl/magazyn/1,126175,11514774,Pedal_pokazuje_fige_bohaterom.html

„Jestem jednym z okazów w rzędzie. Nienawidzi mnie wtedy, kiedy próbuję wymknąć się z szeregu. Mam być martwa, przyszpilona, zawsze taka sama, zawsze piękna. On wie, że częścią mojego piękna jest życie, ale chce mnie martwą. Chce mnie żywą-ale martwą”

John Fowles książka Kolekcjoner

Kolekcjoner

„To, że Bóg stworzył najpierw Adama, a potem Ewę nie dowodzi bynajmniej, że mężczyźni są ważniejsi, tylko że kobiety są doskonalsze. Mężczyzna jest próbnym okazem człowieka, szkicem, podczas gdy kobieta – wariantem ostatecznie zatwierdzonym, poprawionym i dopełnionym. Przecież to jasne jak słońce!”

Borys Akunin książka Gambit turecki

Gambit turecki

„Myślę, że to jest kwestia ilości bólu. Do pewnego momentu sumę przykrych doznań i dopustów bożych traktujemy jako cios, do którego nie należy się zbyt otwarcie przyznawać. Towarzyszy nam wtedy pewien rodzaj wstydu i onieśmielenia, gdyż chcemy jeszcze uchodzić za okazy zdrowia i młodości. Ale w chwili, gdy suma tych doświadczeń jest już tak potworna, że staje się częścią naszego istnienia biologicznego, zaczynamy się do tego przyznawać Przynajmniej tak było w moim przypadku.”

Christian Skrzyposzek (1943–1999)

w rozmowie ze Stanisławem Beresiem; Skrzyposzek był w literaturze polskiej wyjątkowy w swoistym ekshibicjonizmie narratorem choroby.
Źródło: Ludwik Stomma, Sławnych Polaków choroby, op. cit., s. 140.

„Moja bardzo już stara wówczas babka, rdzenna Tatarka, świadoma tych spraw – bo ja wiem? z wojny japońskiej? – potrafiła przygotować się na przejście frontu przez nasz majątek na Kresach w 1940 roku. Sporządziła sobie ohydną papkę z mąki, surowych jaj, krwi, zgniłych jarzyn i kurzego łajna, wysmarowała sobie tym twarz. Kiedy podeschło, wyglądało jak okaz trądu. Ruski żołdak, który ją rzucił na ziemię, spojrzał z bliska i uciekł z okrzykiem zgrozy.”

Robert Stiller (1928–2016) polski tłumacz i pisarz

Lemie! po co umarłeś?

„Druga rocznica wybuchu tej wojny. Nie chce mi się uwierzyć. Udało się, jak dotąd, udało się przetrwać. Miałem dotąd szczęście. Wstyd mi, ale pomimo wszystko co nas dotąd spotkało, jeszcze nigdy w życiu nie czułem się tak szczęśliwy jak przez te lata, nawet te dwa lata wojny. Jeszcze nigdy w życiu nie czułem się tak dobrze. Piszę to w pełni władz umysłowych i nie umiem sobie tego wytłumaczyć. Ale czuję to i nic na to nie poradzę. Może jestem w tej chwili jedynym okazem tego rodzaju? Pochłania mnie życie, to wspaniałe, soczyste życie, ten Paryż czasu wojny, każdy dzień.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

1 września 1941.
Szkice piórkiem

„Poznałem kiedyś człowieka, który obsesyjnie łapał muchy i komary. Rejestrował każdą ofiarę w osobnym grubym zeszycie. Starannie wykaligrafowanym pismem, wiecznym piórem stawiał swoje pochylone cyfry: 123271, 123272, 123273… Wpisywanym cyfrom towarzyszyły daty tej osobliwej ofiary, czy może raczej kolejnego pozbawionego materialnego bytu okazu w kolekcji – wpisu w rejestrze.(…)
Nieważne – pożyteczne czy szkodnik, gryzące czy tylko brzęczące uciążliwie, wszystkie tępił z tą samą pasją kolekcjonera.”

Łukasz Gołębiewski (1971) poeta polski, wydawca

Źródło: Mistrz kartofla

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 1 lutego.
(…)
Muzeum Narodowe. O rozwoju tego Muzeum zawiera sprawozdanie Prezydenta m. następujące szczegóły: (…) Do szczęśliwych nabytków należy znakomity, rzadki i wielkiej wartości zbiór gemm od p. Schmidta-Ciążyńskiego i całego szeregu ważnych okazów dla dziejów sztuki w Polsce i na Rusi, obok kilkunastu okazów naszego dzisiejszego malarstwa i rzeźby. Tak nagłe zwiększenie się zbiorów, wymagało powiększenia lokalu muzealnego, jakoż oddano „Langerówkę” na cele muzealne i połączono ją z salą wielką przez umyślnie na ten cel zrobione drzwi. Dziś sala ta w części jest już zapełnioną dziełami sztuki i odlewami z cennych zabytków rzeźby w Polsce. A gdy dary pamiątek po Mickiewiczu okazały, że zapełnić mogą osobną salkę, a zbiór rycin dość znaczny wymagał pomieszczenia, zarządzono restauracyę dwóch bocznych pokoików i oddano je na ten cel zarządowi Muzeum. Będzie zadaniem zarządu Muzeum w najbliższym czasie urządzić to Muzeum Mickiewiczowskie, jak skoro ostatni transport rzeźb nadejdzie z Paryża. Wkrótce też stanie gablotka na pomieszczenie kamei i gemm, i można spodziewać się, że publiczność nasza i przejeżdżający rodacy znajdą w miesiącach letnich tego roku nowy dowód rozszerzenia się narodowego zbioru. (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 26, 2 lutego 1886, s. 4, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Pokrewne tematy

Okaz