„To było całkiem wyjątkowe. Miałem 14 lat, ona była Francuzką, moją pierwszą dziewczyną. To się stało w moim pokoju, oboje wtedy straciliśmy dziewictwo. Przekonałem moją matkę, że miałem krwotok z nosa na kołdrze, ale powiedziała „musiałeś leżeć w bardzo dziwnej pozycji.””

—  Brian Molko

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 2 lipca 2022. Historia
Brian Molko Fotografia
Brian Molko 28
amerykańsko-brytyjski gitarzysta i wokalista (Placebo) 1972

Podobne cytaty

Sebastian Vettel Fotografia

„Najwspanialszy moment w moim życiu, hmm, nie było Was tam. To było wtedy, kiedy straciłem dziewictwo.”

Sebastian Vettel (1987) niemiecki kierowca Formuły 1

na pytanie, czy pierwsze zwycięstwo w wyścigu Formuły 1 było najpiękniejszą chwilą w jego życiu.
Źródło: ciacha.net http://www.ciacha.net/ciacha/1,81835,7649701,Wszystkie_kobiety_Sebastiana_Vettela.html

Dalajlama XIV Fotografia

„Moje życie nie było łatwe. Gdy miałem 16 lat, straciłem wolność. Gdy miałem lat 24, straciłem ojczyznę, a od prawie 50 lat z mojego domu płyną głównie złe wiadomości.”

Dalajlama XIV (1935) Dalajlama, duchowy i polityczny przywódca Tybetu

Wypowiedzi, oświadczenia i przemówienia
Źródło: Prosty mnich przemierza świat, „Rzeczpospolita”, 12 grudnia 2008 http://www.rp.pl/artykul/233342.html

Bill Hicks Fotografia
Patrycja Markowska Fotografia
Brian Molko Fotografia
Anaïs Nin Fotografia
Woody Allen Fotografia

„Gdybyś była moją dziewczyną, kochałbym się z tobą w każdym pokoju, na każdym łóżku, na każdym dywanie, na każdym stole…
– Mamy też piękne wczesnoamerykańskie żyrandole.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

– If you were my girl, I’d make love to you in every room of the house, on every table top, on every rug…
– We also have some lovely Early American chandeliers… (ang.)
Cytaty z utworów literackich (w tym scenariuszy)
Źródło: Wszyscy mówią: kocham cię

Pharrell Williams Fotografia
Aleksandra Kurzak Fotografia

„Miałam cztery lata i mama zabrała mnie na Festiwal Moniuszkowski w Kudowie, na którym występowała. A ponieważ zawsze musiałam robić to, co ona, naśladowałam ją też przy rozśpiewywaniu się. Wtedy właśnie dyrektor Stefan Rachoń zapytał mamę: Kto tak z Panią śpiewa w pokoju hotelowym?”

Moja córka – odparła. Dyrektor na to: – Jak to córka? To małe dziecko? Niemożliwe! I rzeczywiście, w nagrodę dostałam wtedy czekoladki i różę, a dyrektor chciał ze mną nagrać płytę z ariami operowymi. Ostatecznie projekt nie doszedł do skutku. Rodzice stwierdzili, że oszczędzą dziecku stresu. Dziś wiem, że to była słuszna decyzja.
Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem , Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

Pokrewne tematy