„U Davida nie ma co szukać dosłownego rozszyfrowania fabuł. Treść jego filmów tkwi między wierszami: trzeba ją wyczytać z nastroju, obrazu, muzyki, rebusowych dialogów.”

„Istota przyjaźni tkwi w dialogu.”

„Ja, niestety, mam tę cholerną i głupią potrzebę realizowania filmów, które są rodzajem dialogu zawieszonego między władzą a społeczeństwem.”

„(…) sny przetwarzają rzeczywistość w obrazy symboliczne, lecz niekiedy, choć dalekie od realizmu, bywają wprost trywialnie dosłowne.”

„Nade wszystko muzyki! Dla niej
Przenoś wiersz nieparzysty nad inne.”

„W prywatnym życiu jestem bardzo emocjonalną osobą. I to się przełożyło na mój dokument. Niektóre czeskie gazety pisały nawet, że może mój film jest zbyt sentymentalny i nostalgiczny, że za dużo w nim emocji. Zarzucali mi, że jest w nim także za dużo muzyki. Ja chciałam, żeby tak było. Bo dla mnie dokument to jest właśnie to – nastrój, budowany za pomocą obrazu, muzyki, nie dialogów, bo słowa nie potrafią oddać wszystkiego.”

„Nie czytaj na głos między wierszami!”

„Jeżeli słuchając jakiegoś utworu muzycznego, snujemy określoną treść umysłową, to budzące się i przesuwające przez świadomość obrazy nie są źródłem, lecz następstwem wywoływanych przez muzykę nastrojów wzruszeniowych. Wątku ich nie narzuca nam artysta, lecz osobiste doświadczenia i przeżycia, które przez właściwy sobie ton uczuciowy odpowiadają wywoływanemu przez utwór muzyczny nastrojowi. Treść intelektualna, towarzysząca takim nastrojom, bywa zazwyczaj mglista i ogólnikowa, a ta nieokreśloność i rozwiewność obrazów pozwala świadomości na tem silniejsze i hardziej wyłączne skupienie się w kołyszące m duszę uczuciu.”

„Jeszcze nie ułożył się wiersz/ Rękopis dopiero szuka ręki”

„Czasem nic prawie w ludzkich słowach, bo wszystko między nimi. Międzysłowie jest treścią, treść zaś pustosłowiem.”