„Prawda jest jak przykrótki koc, pod którym marzną stopy.”

„Nie ma nic bez ryzyka.
Tylko widz, tylko widz go unika.
A kto chce być wewnątrz zdarzeń –
musi żyć wciąż z bagażem.
Musi mieć walizeczkę i koc,
i latarenkę na noc.”

„Suzy uważała nas wszystkich za jedną kocią rodzinę i dlatego każde pojawienie się nowego kota czy nowej osoby w domu uważała za zagrożenie i naruszenie już zajętego terytorium.”

„Latem – choćby nie wiem jak było zimno i deszczowo – przed kawiarniami, restauracjami i barami muszą być stoliki. Islandczycy chyba nie wierzą w to, że mają paskudną pogodę i wmawiają sobie upały. (Wystawy sklepowe są pełne kostiumów kąpielowych i letnich sukienek od stycznia do grudnia). Szanujące klientów knajpy dysponują kocami i parasolkami. Jeśli siadasz na zewnątrz, a jest około 5 stopni, kelner podaje ci koc. Okrywasz się nim i pizza smakuje lepiej. A jak zacznie padać deszcz, dostajesz parasolkę, żeby do piwa nie nalało. No i piździ jak cholera, deszcz fest zacina, a ty siedzisz jak sierota – na plecach filcowy koc, w lewej ręce parasolka, w prawej kufel piwa, a w gębie Marlboro.”

„Pamiętam, że wydawało mi się, że na szkołę ktoś zarzucił koc, który stłumił zwykłe dźwięki: skrzypienie krzeseł i szmer rozmów w klasach. Ludzie płakali. Ogarnęło nas przerażenie (…) prawie niemożliwe do zniesienia.”

„Czyszczenie zębów uryną jest zwyczajem Hiszpanów. Resztki jedzenia winno się z nich usuwać, nie za pomocą noża albo pazurów, na psią czy kocią modłę, i nie serwetką, ale wykałaczką z mastykowca, albo piórkiem lub kosteczką uda koguta czy kury.”

„Sam poeta mógł znosić obojętnie najgorszy głód. I gdyby był wolnym człowiekiem, położyłby się po prostu, naciągnął koc na głowę i czekałby bez trwogi na wprowadzenie nowego systemu organizacji warunków bytowania ludzkości.”

„Głęboka prawda to prawda, której przeciwieństwem jest również głęboka prawda.”

„Gorzka prawda – prawda nielukrowana.”

„Więc kiedy szepcze:
– Kochasz mnie. Prawda czy fałsz?
Odpowiadam:
– Prawda.”