„Stoję wobec świata
świat stoi wobec mnie
przyglądamy się sobie
świat jest ciemny tajemniczy nieznany
ja jestem niepewny siebie zagubiony
świat czeka
świat chce być odkryty
chce być odnaleziony rozebrany rozdarty do krwi
świat jest szaradą ja jestem zagadką
którą świat próbuje rozszyfrować którą ja sam
chciałbym zgłębić”

„Spaliłam za sobą mosty łączące mnie z rodziną. Z nikim nie jestem związana. Upaja mnie to, co nieznane. Wydaje mi się, że po raz wtóry przyszłam na świat, staję naga wobec przyszłości.”

„Aby samemu stać się lepszym, nie musisz czekać na lepszy świat.”

„Kto powiedział, że kiedykolwiek w ogóle chciałam zdobyć świat?! A po co mi „cały świat”? Dobrze mi tu, gdzie jestem, jak jestem i kim jestem.”

„Tylko podjąwszy wysiłek odsłonięcia „idei” wprawiających świat w ruch, można podjąć krytykę świata jako podstawę do stawienia oporu jego mechanizmom. To nie świat nas gubi; gubi nas własna wobec niego bezrefleksyjność, którą trzeba nazwać wprost bez-myślnością.”

„Nie, tyś nie ta, na którą patrzą moje oczy,
I nie ta, którą widzisz, kiedy spojrzysz w lustro.
Świat nieznany, co wiecznie przez serca się toczy
Odnalazł w tobie również swoją zmienną ustroń.”

„Jestem nadzwyczaj bierny. Biorę świat taki, jakim jest. Tylko się przyglądam, obserwuję go.”

„Na tych, którzy chcą widzieć, czeka świat.”

„Stałem się śmiercią; niszczycielem światów.”

„P: Co jest nie tak ze światem?
- Ja jestem.”