„Jak się wyrasta w czymś, co ma się na co dzień, to się tego kompletnie nie dostrzega. Ja wzrastałem w teatrze. Rodzice, gdy nie mieli co ze mną zrobić, to zabierali mnie do teatru. Pamiętam, jak przez mgłę, że spałem w położonej tuż przy scenie loży, w Teatrze Śląskim. Ojciec grał. Przebudziłem się, podniosłem, zobaczyłem go i znów się położyłem, bo nic widocznie mnie w tym widoku nie zdziwiło, a potem zasnąłem na powrót.”

— Andrzej Grabarczyk

Źródło: Danuta Lubina-Cipińska, Wincenty i Andrzej Grabarczykowie. Ode mnie wziął miłość do teatru, „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

miłość , ojciec , rodzic , scena , dzień , grać , położyć , powrót , podnieść , mienie , pot , zobaczenie , zrobienie , przebudzenie , teatr

Andrzej Grabarczyk 6

aktor polski 1953

Podobne cytaty

„Jesteśmy zespołem bez własnej sceny. Od dziesięciu lat, odkąd istniejemy, gramy tylko na festiwalach i w teatrach, które nas zaproszą. Prezentowanie się na dobrych i bardzo dobrych festiwalach jest czymś, czego nam trzeba jak tlenu.”

Maciej Adamczyk (1972) polski aktor i reżyser teatralny

o Teatrze „Porywacze Ciał”.
Źródło: Radosław Jagucki, Lubimy grać na „Kontrapunkcie”, „Gazeta na Pomorzu”, 20 kwietnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/lubimyg.htm

„(…) z telewizji dostaję propozycje tak banalne, że aż mnie to boli, wzbudza irytację. Nie po to harowałem 9 lat w szkole baletowej, 4 lata w teatralnej, a potem 10 lat ciężko pracowałem w teatrze, grając mnóstwo bardzo trudnych, skomplikowanych postaci, żeby dla decydentów najważniejsze było to, jak wyglądam. Nikt nie zada sobie trudu, żeby zobaczyć mnie w teatrze w roli psychopaty, żołnierza czeczeńskiego czy męskiej prostytutki. W teatrze gram role charakterystyczne, nie amanckie.”

Kamil Maćkowiak (1979)

Źródło: Bohdan Gadomski, Tańczyć rzeczy straszne, „Tygodnik Angora” nr 8, 26 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133426.html

„Niestety, wiek ma swoje prawa. Kiedyś nadchodzi moment, że trzeba zejść z desek. Granie w teatrze w tym wieku to dość ryzykowne wyzwanie. Moi rówieśnicy: Bernard Ładysz, Zygmunt Kęstowicz czy Igor Śmiałowski, już od lat nie pokazują się na scenie. Kiedy powiedziałem kolegom, m. in. Staszkowi Mikulskiemu, że znów będę grał w teatrze, wszyscy uznali mnie za wariata. Sam czuję się trochę jak desperat, ale może dobrnę do szczęśliwego końca. Zobaczymy.”

Emil Karewicz (1923) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 12 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zegnams.htm

„Granie w teatrze jest najtrudniejsze. Trzeba przez dwie, czasami trzy godziny utrzymać publiczność w napięciu. Gdy gram w filmie, często powtarzamy sceny, ujęcia, mamy możliwość poprawienia się. W teatrze, na scenie, już nic nie poprawię. Jeżeli gram źle, to publiczność to zobaczy. Poprawić będę się mógł dopiero podczas następnego przedstawienia.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Dziennik Zachodni”, 22 kwietnia 2005

„(…) Mariusz Pujszo mnie dopadł. No i grałem idiotyczne role. Osiem lat to trwało. Choć pierwszy „Kicz” to jeszcze mi się podobał, bo był świeży. Potem stawało się to coraz gorsze. I wtedy poczułem, że znów chcę grać, ale na poważnie. W teatrze.”

Michał Anioł (aktor) (1954)

Źródło: Renata Ochwat, Podoba mi się w Gorzowie, „Gazeta Lubuska”, 13 lutego 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/51382.html

„Dźwignąć teatr, gdzie będzie można grać w nim po polsku, o ile się da, grając powiedzieć, co trzeba i kiedy trzeba, a pamiętać zawsze, że się wyszło z Warszawy i do Warszawy godzi się powrócić.”

Wojciech Bogusławski (1757–1829) polski aktor, śpiewak operowy, reżyser, pisarz, dramatopisarz, tłumacz

motto życiowe.
Źródło: Z. Krawczykowski, Wojciech Bogusławski, Warszawa 1954

„Nieodłącznym elementem teatru jest publiczność, pełni bardzo ważną rolę w spektaklu. Bez niej nie ma teatru. Teatr tworzy się dopiero w relacji sceny z widownią, w przytomności widza.”

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

„Teatr to jest moja pasja, a przede wszystkim mój sens życia. Gdy zdarza się tak, że przez tydzień nie gram, to nie potrafię sobie znaleźć miejsca i nie wiem, co mam ze sobą zrobić. Bez teatru nie potrafię normalnie egzystować.”

Elżbieta Okupska (1953) aktorka polska

Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 30 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nncba.htm

„Kocham teatr i całkowicie świadomie wybrałam szkołę teatralną. Gdybym chciała grać tylko w filmach, to poszłabym do filmówki. Poza tym jestem przekonana, że scena jest jedynym miejscem, gdzie do perfekcji można opanować swój warsztat aktorski. Ostatnio więcej występowałem w filmie, ale w tej chwili ponownie zamierzam skupić się na teatrze. Ten powrót traktuję jako swego rodzaju oczyszczenie, powrót do źródła.”

Dorota Landowska (1969) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1310

„(…) gdy się kocha swoją pracę, zrobi się dla niej wszystko. Teatr jest magicznym miejscem. Można w nim zobaczyć rzeczy, których nie da się wytłumaczyć.”

Maciej Pol (1969)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Poznań, 25 marca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zbudowact.htm

Tematy

Andrzej Grabarczyk 6

Podobne cytaty

Pokrewne tematy