„Długoletnia praca w serialu powoduje też, że aktor uczy się szybkiego przechodzenia z emocji w emocję.”

„(…) na tym właśnie polega praca w serialu: aktor zazwyczaj nie wie, jak rozwinie się jego postać.”

„Gęste jak smoła, głębokie emocje przechodzą przez mnie, ale nic nie zostaje. Tylko te moje śmieszne, nijakie, tandetne imitacje uczuć.”

„Życie bez emocji nie ma wartości, więc nie wstydzę się tych emocji. Ale bez emocji bylibyśmy martwi.”

„Nie wierzę, że tworząc trudną rolę, aktor jest w stanie zwyczajnie zejść z planu i powiedzieć „do widzenia”. Nasza praca polega na żonglowaniu emocjami. Trudno się od nich uwolnić.”

„Palę, bo lubię. Nie głodzę się bo lubię jeść. Nie przejmuję się upływem czasu. Operacje plastyczne? To nie wchodzi w grę. Nie chciałabym stać się kimś obcym dla moich dzieci. Po za tym jestem aktorką i twarz to moje narzędzie pracy. Służy mi do wyrażania emocji. Sztuczna twarz wyraża sztuczne emocje.”

„Moim zdaniem ten zawód nie istnieje bez pracy w teatrze. Szkoła nas uczy warsztatu, który potem można w różnoraki sposób wykorzystywać, ale ja jakoś przez te parę lat wyrobiłem sobie indywidualne uczucie do teatru – nie wyobrażam sobie uprawiania mojego zawodu bez niego i na pewno praca w nim bardzo dużą radość mi przynosi. Praca w filmie tak samo. Natomiast w serialu oczywiście również przynosi pewne emocje i radości, ale niestety jest to zupełnie inny rodzaj pracy – nie ma czasu na wykreowanie czegoś do końca. Do filmu można się przygotowywać, jest okres prób i więcej czasu na samym planie. Można porozmawiać, można sobie zrobić przerwę, coś przemyśleć, przepróbować, a w serialu są ściśle wyznaczone sceny i ramy czasowe.”

„Tworzenie poezji jest procesem nieprzewidywalnym i zawsze „coś” odkrywającym. A poza tym, daje możliwość bardzo intensywnego i szybkiego spełnienia, wynikającego z zagęszczania określających ją wrażeń i emocji.”

„(…) aktor, który nie budzi emocji, nie jest w pełni aktorem. Ten zawód nie polega tylko na kontemplacji słowa i estetyce ruchu. To by była bardzo wąska specjalizacja. Dziś aktor musi umieć zagrać wszystko.”

„Czasami jestem stremowana, ale potem znowu jestem dzikim dzieckiem, najgłośniejszym w pokoju. Każdy przecież przechodzi przez różne emocje.”