„Zapewne jego życie nie układało się nazbyt szczęśliwie, ale czyż nie był sam sobie winien? Po co od lat opiekował się starą, chorą i brzydką żoną? Czy nie mógł wziąć sobie takiej, która jemu mogłaby pomagać, a nie tylko żądała pomocy? (…) Gdyby łóżko grzała mu młoda, zdrowa dziewucha, a nie usychająca starowina, to i nie byłoby całego nieszczęścia…”

„Zdrowy żebrak jest szczęśliwszy niż chory król.”

„Możesz na mnie oprzeć się,
Ja jestem winna,
Możesz na mnie liczyć, bo
Zawsze będę winna…”

„Staremu mężczyźnie młoda żona to konik, na którym do piekła jedzie.”

„A co człowiekowi po pieniądzach i władzy, jeżeli jest sam? Człowiek chce się wybić ze względu na swoją żonę i synów żeby móc im dać to, czego sam nigdy nie miał. Żeby im zapewnić przyjemne życie, żeby mieć dom.”

„Stare wino i młoda kobieta
To racjonalna dieta. Można na niej dożyć późnego wieku,
Lecz skąd wziąć zdrowia dla takiego leku.”

„Gdyby zdolności akademickie były wszystkim, co posiadasz, nie byłbyś nawet w stanie wstać dziś rano z łóżka. W zasadzie nie byłoby nawet łóżka, z którego mógłbyś wstać. Nikt nie byłby w stanie go zrobić. Mógłbyś napisać pracę o możliwości zrobienia łóżka, ale nie mógłbyś go zbudować.”

„Nie upieraj się! Czy nie dość ci powtarzano, że te sprawy przedstawiają się dla ciebie inaczej? Że nie wypada, że nie będziesz mogła? Moje maleństwa… Mogłabym je tylko oglądać spoza krat mojego więzienia! Przecież nie mogłabym ich kołysać ani ubierać. A więc nie byłabym w pełni matką! Ale żoną też nie, stale skazana na czyjąś pomoc. Jeśli naprawdę kochasz tego chłopca, tym bardziej ci nie wolno obarczać go sobą i wiązać na całe życie!”

„Kapitalizm sprawia, iż całe życie pracujesz, głodując, a i tak możesz skończyć w przytułku, gdy będziesz stary i nie będziesz mógł dalej pracować.”

„Tamten mężczyzna mówi, że kobietom należy pomagać przy wsiadaniu do wagonu, przenosić przez błoto. (…) A mnie nikt nie pomaga wsiadać do wagonów ani nie przenosi nad kałużami, ani nie ustępuje najlepszego miejsca! A czyż nie jestem kobietą?
Popatrzcie na mnie! Popatrzcie na moje ramiona! Orałam, siałam i znosiłam zboże do spichlerzy i żaden mężczyzna nie mógł mi dorównać! A czyż nie jestem kobietą?
Mogę pracować i jeść tyle co mężczyzna – jeśli będę miała okazję – a i bat zniosę równie dobrze! A czyż nie jestem kobietą?
Urodziłam trzynaścioro dzieci i patrzyłam, jak większość została sprzedana w niewolę, a kiedy opłakiwałam je w swoim matczynym sercu, nie słyszał mnie nikt prócz Jezusa! A czyż nie jestem kobietą?”