„Jutro świat mnie pokocha,
Z nieba sypnie się grosz,
Będę bujał w obłokach
Całkiem wolny od trosk.”

„zapamiętaj –
może już jutro będziemy
całkiem gdzieś indziej.”

„Widziałam orła cień,
Do góry wzbił się niczym wiatr,
Niebo to jego świat,
Z obłokiem tańczył w świetle dnia.”

„Ludzie myślą, że niebo to rajski ogród, miejsce, gdzie mogą bujać w obłokach, beztrosko włóczyć się nad rzeką czy po górach. Ale sama tylko sceneria, bez pocieszenia, byłaby pusta, pozbawiona jakichkolwiek treści. Największym darem Boga jest to, że będziesz mógł zrozumieć, co zdarzyło się w twoim życiu, że zostanie ci wyjaśniony jego sens. To jest ten wieczny pokój, do którego dążysz.”

„Tam, gdzie jokell sięga nieba, okolica przestaje należeć do ziemi, a ziemia staje się częścią nieba; tam nie ma trosk, a więc i radość jest niepotrzebna; tam panuje wyłącznie piękno, wolne od wszelkich pragnień.”

„Gdyby rannem słonkiem wzlecieć mi skowronkiem,
Gdyby jaskółeczką bujać mi po niebie!”

„Jeszcze ryżem sypną na szczęście,
Gości tłum coś fałszywie odśpiewa,
Złoty krążek mi wcisną na rękę
I powiozą mnie windą do nieba.”

„Słońce tego dnia wstało jakieś dziwnie leniwe, matowe, bez blasku. Około południa na powleczone niezwykłą bladością niebo wypełzły zwały skłębionych żółtych obłoków i w jednej chwili świat zasnuł się ciemnością.”

„Jeśli dla pięknej sztuki, którą duchy z nieba przynoszą i która pokocha naturę, kto się odda jej trudowi.”

„Z wyzwaniem rzucam światu w twarz rękawicę i obserwuję jak upada ten karłowaty olbrzym. Jednak jego upadek nie uciszy mojej nienawiści. Podobny Bogu będę błąkał się wśród obłoków świata.”