„Miał tylko sny. Bez nich była samotny, zawsze i wszędzie samotny.”

„Być zniewolonym znaczy zawsze: być samotnym.”

„Hamlet jest samotny, a samotnicy zawsze się zgrywają.”

„A więc jesteś samotna i nienawidzisz tego miejsca? – Liz kiwa głową. – Mam dla ciebie radę: przestań być samotna i nienawidzić tego miejsca. W moim przypadku to zawsze działa – mówi pies.”

„Wiersze zawsze były potrzebne poszczególnym sercom niby światło samotnej świecy w domu wieczorem.”

„To, co jest imponujące tu na ziemi… ma zawsze w sobie coś z upadłego anioła, który jest piękny, ale niespokojny, wielki w zamiarach i wysiłkach, lecz bez sukcesów, dumny i samotny.”

„Gdzie stał posąg Newtona, z pryzmatem, w milczeniu. Marmurowy pomnik umysłu, zawsze samotnie podróżującego przez dziwne morza myśli.”

„Gdzieś w głębi serca poczułam, że pewna część mnie na zawsze pozostanie samotna: że od narodzin do śmierci, a może i dłużej, wszyscy mamy coś, co jest nasze i tylko nasze. Z przerażeniem zdałam sobie sprawę z tej samotnej małej części mnie, ale ta świadomość miała chyba coś wspólnego z dorastaniem: z poczuciem, że okej, jestem częścią swojej rodziny, częścią grona przyjaciół, ale to nie wszystko. Istnieję niezależnie od ludzi, którzy mnie kochają i otaczają. To była samotna myśl, ale niekoniecznie nieprzyjemna.”

„A więc jesteś samotna i nienawidzisz tego miejsca? – Liz kiwa głową. – Mam dla ciebie radę: przestań być samotna i nienawidzić tego miejsca. W moim przypadku to zawsze działa – mówi pies. – O, i jeszcze jedno: bądź wesoła! Łatwiej jest być wesołym niż smutnym. Bycie smutnym kosztuje sporo wysiłku. To okropnie wyczerpujące.”

„Kiedy to pisałem, przypomniałem sobie jak trudno jest być 16–latkiem w liceum. Zawsze chciałem być artystą, więc byłem tym samotnym, pijanym dzieciakiem. Miałem tylko jednego prawdziwego przyjaciela.”