„Gdy odwiedzam więzienie, myślę: dlaczego oni, a nie ja. Ich upadek mógł być moim. Nie czuję się lepszy od nich.”

„Mówię, co czuję, o czym myślę i co widzę.
Moich ludzi kocham, a policji nienawidzę.”

„Systemy walutowe są jak małżeństwo: gdy tylko się w nim znajdziesz, myślisz, że inne mogłoby być lepsze.”

„Cieszę się, że mojemu ojcu zostało oszczędzone Spandau. Takie więzienie mogłoby go złamać psychicznie, i dzisiaj byłby ludzkim wrakiem. Dawno już się pogodziliśmy z tym, że nie żyje, a jego prochy wiatr rozsypał na cztery strony świata.”

„Im mniej czuję się na siłach, żeby zagrać daną postać, im częściej w czasie lektury scenariusza myślę: „Nie, nie, to nie dla mnie”, tym lepszą kreację udaje mi się stworzyć.”

„Oto jest życie! Najczęściej nasi najlepsi przyjaciele są sprawcami naszego upadku.”

„Tak, myślałem o samobójstwie. Miałem kilka poważnych napadów depresji. Teraz już czuję się o wiele lepiej. Był w moim życiu czas, kiedy w ciągu tygodnia przez trzy, cztery dni leżałem w łóżku i myślałem o śmierci. Bez czego nie mógłbym żyć? Bez Stefana i Steve’a.”

„Wcześniej, kiedy słyszałam o mój boże, to myślałam, skąd oni mnie znają? Teraz do sprawy podchodzę inaczej, nie myśl uciekaj.”

„Gdy sobie pomyślę „koleś, pierdolony motelowy pokój z paroma tysiącami dolarów jest równowartością narkotyków, które mogłyby mnie przekonać do bycia lepszym”, to spoglądam na mojego psa i myślę, Buster, ty nigdy nie widziałeś mnie na haju.”

„To tak, jakbym nie mogła oddychać
Jakbym nie mogła dostrzec nic
Poza tobą
Jestem od ciebie uzależniona
To tak, jakbym nie mogła myśleć
Nie myśląc o tobie
W mojej głowie
W moich snach
Istniejesz tylko ty
To tak jakbym nie była sobą…”