„Wegetarianie nie jedzą wprawdzie zwierząt, ale zjadają im pożywienie.”

„Czy wegetarianin może jeść rośliny owadożerne?”

„Nie wierzę w wegetarianizm, gdyż nie wierzę w nic. Moi uczniowie są wegetarianami, ale nie jest to żadna zasada, żadna reguła. Są wegetarianami, gdyż medytacja czyni ich bardziej ludzkimi, bardziej kierującymi się sercem, przez co są w stanie zrozumieć całą głupotę ludzi, którzy zabijają żyjące istoty, aby je zjadać. Wegetarianami czyni ich nie żadna reguła, ale wrażliwość, estetyka, świadomość.”

„Ludzie uwielbiają się oszukiwać, używając eufemizmów – udają, że nie jedzą zwierząt. A więc nie jedzą krowy, tylko „befsztyk”, nie jedzą świnki, tylko „schab” i tak dalej.”

„Gdyby Bóg chciał, abyśmy nie jedli zwierząt, to nie stworzyłby ich z mięsa.”

„Skoro Bóg nie chciał, żebyśmy jedli zwierzęta, to dlaczego stworzył je z mięsa?”

„Ci, którzy uważają, że jesteśmy czymś więcej niż zwierzętami, są ślepi. Wszyscy ludzie to dzikusy. Tylko, że syci są po prostu leniwi. Nie muszą zabijać, żeby zdobyć pożywienie.”

„Zostałam wegetarianką ze względu na zwierzęta, ponieważ nienawidzę żadnej przemocy. Potem pojawiły się też różne inne korzystne efekty. Zaczęłam czuć się lepiej, poprawiło się moje zdrowie, a ciało stało się bardziej sprawne i giętkie, co jest bardzo ważne dla sportowców. Potrzebuję teraz mniej snu, moja cera poprawiła się, a mój organizm ma teraz więcej energii. Uwielbiam być wegetarianką.”

„Setki tysięcy młodych Polaków codziennie zabijają. Co prawda myszką komputerową, ale to nic nie szkodzi. My im na to pozwalamy. Ja wiem, że mamy demokrację: „Niech żyje wolność i swoboda, i dziewczyna młoda”, ale są granice. Czy trzeba daniny krwi, żebyśmy się nad tym problemem pochylili? A spójrzcie na naturę, jak zwierzęta troszczą się o swoje młode… No, niektóre nawet zjadają swoje młode, ale to inna sprawa, większość chroni. Takie pingwiny. Noszą jajo całymi tygodniami, chudną, nie jedzą, ale noszą. Mamy być gorsi od zwierząt?”

„Nowe chrześcijaństwo nie dość, że się rozprzestrzenia, to na dodatek zmienia się w każdym nowym miejscu; przypomina zwierzę, które pochłania miejscową faunę i florę, czerpiąc z tego pożywienia jakąś szczególną moc.”