„Kto rano wstaje, temu się źle zdaje.”

„Osobą być tą samą, kiedy kładę się wieczorem, kiedy wstaję rano.”

„Gdy byłyśmy młodsze, wstawałyśmy wcześnie rano i ćwiczyłyśmy cały dzień.”

„Definiuje nas pamięć i choć nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę, ona jest dla nas wszystkim. Nie pamiętać, znaczy nie istnieć. Możemy jeść, pić, chodzić spać i wstawać codziennie rano, ale bez pamięci to nie ma żadnego sensu. Ja mógłbym na przykład zapomnieć, że jestem reżyserem.”

„Co rano budzimy się, wstajemy z łóżek i nigdy nie wiemy, w jakim momencie życie przywali nam prosto w twarz.”

„Człowiek osiągnął sukces, jeżeli wstaje rano i kładzie się spać w nocy, a pomiędzy tym robi to, co chce robić.”

„Obietnica jest w pewnym sensie przepowiednią. Ale kiedy człowiek wstaje rano, nie wie, co przyniesie mu kolejny dzień i czy dożyje nocy.”

„Łatwiej podbijać nowe lądy, niż każdego dnia rano wstawać, odwozić dziecko do szkoły, układać się z szefem, którego się nie lubi.”

„Robię to, co kocham i jeszcze mi za to płacą. Nie muszę wstawać o szóstej rano, odbębniać gdzieś ośmiu godzin i wracać niezadowolony do domu.”

„Wstawał rano, człapał przez zimny korytarz do kuchni i łykał małe białe świństwo, popijając rozpuszczalną kawą z Aldika. I nadal było jak było, codzienna walka z samym sobą. Żeby wstać. Żeby być. Gdyby tak nie wstawać. Przespać to wszystko, przespać życie, siebie.”