„(…) tworząc teksty mam przed oczami człowieka, do którego piszę, ale nie jest to konkretna postać, ale raczej taki wirtualny odpowiednik mnie samego. Ktoś z otwartym umysłem, kto będzie chciał zrozumieć, co piszę i poddać się zabawie.”

„Dopiero stojąc w obliczu śmierci, pojęłam, czemu powieściopisarze piszą książki: zanim umrą, chcą by ktoś, gdzieś tam, ich zrozumiał.”

„Rozum ma tendencję do odwadniania naszych przeżyć. Dlatego usiłuję w swoim pisaniu oddać pełne emocji przeżycia i interpretacje w dynamicznych związkach, jakie zachodzą na tej samej niemal płaszczyźnie co życie. Ale po to, by je zrozumieć, musimy czytać powieść jak wiersz, poddać się jej rytmowi, obrazom, oddziaływaniu na umysły.”

„Dla mnie pisanie tekstów jest bardzo ważne. Nie chcę wyjść na scenę i śpiewać teksty innych autorów. Chcę czuć, że to ja je napisałam, że to właśnie, a nie co innego, chciałam przekazać.”

„Chciałbym kogoś zabić. Ale to musi być ktoś ważny, aby pisały o tym gazety.”

„Pamiętniki robią na mnie wrażenie, jakby ktoś pisał do siebie samego i opowiadał sobie samemu wiadomości o sobie samym.”

„Szczerość w pisaniu tekstów to dla mnie katharsis.”

„Pisanie tekstów to trudny zawód.”

„Kiedy pisałam teksty to wszyscy mi mówili: Tylko tak żeby ludzie zrozumieli przekaz, wiesz o co chodzi. A teraz co – 4 skład ZWTK dyrCeTe KFC.”

„Kiedy oglądasz film, masz (…) wszystko podane na tacy. Kiedy czytasz, głównie działa wyobraźnia. Tworząc scenariusz, staram się bardzo rzeczowo pisać, co się dzieje.”